Ferruccelli- To ροκ σημαίνει ηλεκτρικές δονήσεις

Συνέντευξη στον δημοσιογράφο Νίκο Μόσχοβο

και στον «Τυπολόγο»

Το ροκ σημαίνει για τον ίδιο ηλεκτρικές δονήσεις και το γαλάζιο το χρώμα της πατρίδας. Δεν είναι άλλος από το συνθέτη Ferruccelli, ο οποίος μίλησε στο Νίκο Μόσχοβο και στον «Τυπολόγο» με αφορμή τη ροκ – οπτική παράσταση  «Ματωμένο Γαλάζιο», που  πραγματοποιήθηκε σε μουσική, τραγούδια, σκηνοθεσία, φωνή – κιθάρα του ίδιου στο Θέατρο Αμαλία στις 9 το βράδυ της Δευτέρας 3 και της Τρίτης 4 Φεβρουαρίου 2020, στη Θεσσαλονίκη.

Η συζήτηση «κυμάνθηκε» ανάμεσα στην ελευθερία του τύπου (σ.σ. είναι η πρώτη φορά, που μια ροκ όπερα θίγει το ζήτημα αυτό), στη διάσταση της ανθρώπινης συνείδησης, στο πότε θα λάμψει πάλι το φως στη χώρα, στη νιότη και στις παρέες. Η «στιχομυθία» μας έδωσε τη διάσταση  της προσωπικότητας ενός μουσικού, που «ανιχνεύει» τον κόσμο μέσα από τα ροκ «μονοπάτια» του:

1.

Το «Ματωμένο Γαλάζιο» είναι ένα ογκώδες μουσικό έργο, που αποτελείται από 31 μουσικά κομμάτια. Θα μπορούσαμε να πούμε από 31 στιγμές  σας της ζωής. Ποια στιγμή της  ζωής σας, θα θέλατε  να αποδώσετε  μουσικά και δεν το έχετε καταφέρει ακόμα;

«Την ζήλεια…».

2.

Η ροκ γέννησε πολλές μουσικές όπερες κι έργα, όπως  είναι το «Meddle»  των Pink Floyd. Πρώτη φορά νομίζω πως μια ροκ όπερα εμβαθύνει και στο θέμα της ελευθερίας του Τύπου. Τι σας «κέντρισε , ώστε να ασχοληθείτε με αυτό το θέμα;

«Το γεγονός ότι πολλά από αυτά που ακούμε, βλέπουμε και διαβάζουμε δε ξέρουμε με ακρίβεια αν είναι αλήθεια ή ψέματα. Ζούμε σε καιρούς που τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ανήκουν σε επιχειρηματίες με συνέπεια οι επιχειρηματίες να τα χρησιμοποιούν με σκοπό να κατευθύνουν τη μάζα, να πετύχουν κέρδη και όχι για να πληροφορούν… Το ζήτημα είναι τόσο μεγάλο που επεκτείνεται ακόμα και σε μικρά θέματα ενημέρωσης, όπως π.χ. το ποδόσφαιρο, όπου διαφορετικά μέσα αντιπροσωπεύουν διαφορετικούς συλλόγους… Δε σας κρύβω ότι συνεχώς εναλλάσσω τον τρόπο και τα μέσα από τα οποία ενημερώνομαι…Πρόσφατα, μάλιστα, σταμάτησα να επισκέπτομαι ένα site που διάβαζα, γιατί πιστεύω ότι μεροληπτεί…».

3.

Στο έργο αναφέρονται τρεις θάνατοι των προσδοκιών, του έρωτα και ενός αγαπημένου προσώπου. Πως, όμως, το έργο «μιλά» για τον καθημερινό ψυχικό θάνατο, που βιώνεται στιγμή με στιγμή από το νεοέλληνα;

«Είναι τα κομμάτια που αντιπροσωπεύουν αυτόν τον ψυχικό θάνατο. Το “πεθαίνω την άνοιξη” με το στίχο “ακόμα μία μέρα που πιθανόν δε θα θυμάμαι ποτέ στο μέλλον ξεκινά”, “το κάποτε θέλαμε να αλλάξουμε τον κόσμο…τώρα πια θέλουμε να βγάλουμε λεφτά” και το ” μάνα” με το  στίχο “ένα μετά το άλλο μου στερούν ότι αγαπώ…”».

4.

Ο χρόνος είναι η αέναη κλεψύδρα, που δε γυρίζει πίσω. Αυτή η  αδηφάγος κλεψύδρα πως αντικατοπτρίζεται μέσα στο έργο;

«Στο  θάνατο των προσδοκιών…Στην συνειδητοποίηση από τον ήρωα ότι οι παρέες του,  έχουν αλλάξει, ότι η πόλη του, έχει αλλάξει, ότι ο ίδιος μεγάλωσε…ότι ο ίδιος άλλαξε…».

5.

Τα όμορφα παιδικά χρόνια ωραία χάνονται. Ποια ανάμνηση της παιδικής ηλικίας σας, αντανακλά στις συνθέσεις σας;

«Χμμ…μάλλον όλο το “τότε που ήμασταν παιδιά”, αλλά και το “κάποτε θέλαμε να αλλάξουμε τον κόσμο” αντικατοπτρίζουν όλα όσα έζησα παιδί…τα μακριά μαλλιά, οι κασέτες, οι παραλίες, τα επαναστατικά λόγια, τα όνειρα για το μέλλον, η ανεμελιά, τα παιχνίδια…η ελπίδα για μία όμορφη ζωή, η πεποίθησή μας, ότι όταν μεγαλώσουμε θα είμαστε ωραίοι τύποι και ότι θα διατηρήσουμε τις φιλίες μας… οι παρέες…ειδικά οι παρέες… Όσο μεγαλώνω, καταλαβαίνω πόσο πολύτιμη είναι η νιότη και οι παρέες…».

6.

«Ματωμένο Γαλάζιο» σε ασπρόμαυρο φόντο και η ζωή κυλά στα ίδια μονοπάτια. Πότε νομίζετε πως αυτό το φόντο θα «γεμίσει» πάλι από χρώμα και φως;

«Όταν θα υπάρξει ισονομία στην χώρα…».

7.

Μέσα από ποιο μουσικό ρυθμό θα ορίζατε τη διάσταση της ανθρώπινης συνείδησης;

«Τρομερή ερώτηση!!!!Με κανένα ρυθμό…η ανθρώπινη συνείδηση θυμίζει μουσική του Ξενάκη…μεταβάλλεται…κάποτε θυμάμαι προσπάθησα να μετρήσω το ρυθμό που δημιουργεί ο ήχος των κυμάτων της θάλασσας…δεν τα κατάφερα. Ε,λοιπόν ,αυτός είναι ο ρυθμός της ανθρώπινης συνείδησης».

8.

Στο «Ματωμένο Γαλάζιο» χρησιμοποιήσατε και φυσικούς ήχους π.χ. φωνές διαδηλωτών, που φωνάζουν συνθήματα. Ποιο φυσικό ήχο θα θέλατε να εντάξετε στο συγκεκριμένο έργο βρισκόμενος στο 2020;

«Ήχους πολέμου, τα ουρλιαχτά των προσφύγων ,καθώς λυσσομανούν στη θάλασσα…».

9.

Ποιο άλλο θέμα θα θέλατε πολύ να αποδώσετε μέσα από μια ροκ όπερα;

«Στο μέλλον θα ήθελα να κάνω ένα concept album που να πραγματεύεται τη ζωή και το θάνατο…την ύπαρξη και την ανυπαρξία…θα ήθελα να ταξιδέψω τον κόσμο και να αντιπαραβάλω απόψεις από διάφορες θρησκείες για αυτά τα ζητήματα και να χρησιμοποιήσω περισσότερο ορχηστρική μουσική και λιγότερους στίχους…».

10.

 Η μουσική λένε πως εκφράζει το συναίσθημα. Μήπως, όμως, εκφράζει το απροσδιόριστο του χρόνου;

«Όχι…η μουσική εκφράζει συναίσθημα…κατά κάποιο μαγικό τρόπο ανάλογα με την ψυχική διάθεση στην οποία βρισκόμαστε, θέλουμε να ακούμε και ανάλογους ρυθμούς και ήχους…».

11.

Για τη σκιαγράφηση της προσωπικότητας του δημοσιογράφου στηριχτήκατε στα στοιχεία πραγματικού προσώπου ή προήλθε μέσα από προσωπικά βιώματα;

«Μέσα από προσωπικά βιώματα…δημιούργησα αυτόν τον ήρωα και προσπαθούσα να μπω στη θέση του, και πώς θα αντιδρούσα αν μου συνέβαιναν όλα αυτά… στο τραγούδι “δήθεν”, όμως, απεναντίας αναφέρομαι εμμέσως σε πραγματικά άτομα…ειδικά για την επιλογή του ονόματος “Λάκης” σκέφτηκα πολύ αν θα χρησιμοποιήσω αυτό ή το Αντώνης…μπορείτε να καταλάβετε σε ποιους αναφέρομαι…».

12.

Τι σημαίνει για εσάς η ροκ και ποια κατάσταση αντανακλά για εσάς το γαλάζιο;

«Το ροκ για μένα σημαίνει ηλεκτρικές δονήσεις, ηλεκτρικός ήχος, τύμπανα, είναι η βουή που σου αφήνει ο βόμβος των ενισχυτών… είναι αυτό το “γκράααανγκ” αν θα μπορούσαμε να εκφραστούμε με ατάκες κόμικ…. Το γαλάζιο είναι το χρώμα της θάλασσας, του ουρανού, είναι το χρώμα της πατρίδας μου…».

©Typologos.com 2022