Να είναι η ζωή σας «γεμάτη» από φως!
Γράφει
ο Νίκος Μόσχοβος
Δημοσιογράφος- Συγγραφέας
Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση! Να είναι η ζωή σας «γεμάτη» από φως!
Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση! Να είναι η ζωή σας «γεμάτη» από φως! Γιατί, οι στιγμές είναι που μένουν στη ζωή! Είναι αυτές, που περνάς με τους δικούς σου ανθρώπους, τους φίλους σου ή τους γνωστούς σου!
Γιατί οι θύμησες πάντοτε σε παρακινούν να γίνεις, όσο μπορείς καλύτερος!
Το θέσφατο της πραγματικότητας
Γιατί, η απόλυτη αλήθεια δεν αποτελεί το θέσφατο της πραγματικότητας, όπως θέλουν μερικοί «κλειδοκράτορες» πάντοτε να μας αποδείξουν!
Γιατί το ρυάκι «κυλάει» και «ποταμός» γίνεται εν τη ρύμη της ιστορίας! Και το φύλλο μόνο του «ταξιδεύει» με την πρόωση της βροχής! Κι όλα με το φως «φαντάζουν» όλα τόσο μαγικά! Και κανένα όνειρο δε τελειώνει, αν δε το «σκοτώσεις» εσύ ο ίδιος!
Ο αέρας λυσσομανά εκεί έξω και πάλι σε περίεργους καιρούς ίσως μας «οδηγήσει». Ίσως, όμως, εκεί που μοιάζει το σκοτάδι να «ρίχνει το πέπλο του» θα υπάρχουν ακόμη άνθρωποι, που ονειρεύονται το άπιαστο.
Ίσως, όμως, ο διπλανός σου δεν αποτελεί τον εχθρό σου και όλοι οι -ισμοί σε φανατίζουν, για να ξεχάσεις ότι είσαι άνθρωπος με το «Α» κεφαλαίο.
Στο μεταξύ, η αδυσώπητη «κλεψύδρα» του χρόνου «τρέχει», ενώ στη λεωφόρο αλλάζουν όψεις τα πρόσωπα, «κρύβοντας» αδυναμίες και με τις μάσκες ενσαρκώνουν οι άνθρωποι το ρόλο τους στη μεγάλη σκηνή της ζωής.
Ο «κύκλος» της ιστορίας
Σα τη ρόδα «γυρίζει» ο «κύκλος» της ιστορίας και η κιθάρα στο βάθος «τρεμοπαίζει» το γλυκό σκοπό. ενώ ακόμα τα βλέμματα το σκοπό «ψάχνουν» να βρουν.
Και οι τάχα παντογνώστες «κρατούν» ακόμα τα «κλειδιά», μα οι πόρτες πάντα μισάνοιχτες μένουν. Με την εικόνα της πρωτινής αγάπης να «αφήνει» το δάκρυ στο μάγουλο να κυλήσει. Μα, το φως εκεί βρίσκεται και τις φωτογραφίες κοιτάζεις, γιατί κανείς δε γνωρίζει την πραγματική αίσθηση.
Όλα πάνε και έρχονται. Χαμογελάς. Στο λεωφορείο μπαίνεις και τις φιγούρες εξετάζεις εξονυχιστικά. Μια ακόμη ημέρα άρχισε και το παρελθόν μας κάνει σοφότερους. Το βήμα, λοιπόν, ακολουθείς «ανάσα με την ανάσα» στους δρόμους της Θεσσαλονίκης.
Το μεγάλο δέντρο «στέκει» στην αυλή και την εικόνα «κρατάς στη καρδιά». Γιατί, πάντοτε θέσφατα δεν υπάρχουν. Τα πάντα στη ροή του χρόνου ανακυκλώνονται. Ένα αποτύπωμα σου μένει και ένα χαμόγελο, το οποίο μοιράζεις καθημερινά.
Το ημερολόγιο
Το ημερολόγιο γράφεις, με λέξεις το «γεμίζεις». Φύλλο με Φύλλο. Στιγμή με στιγμή. Στο όνειρο ακόμη πιστεύεις. Κράτα το. Κρατείστε το «σφικτά», γιατί οι αέρηδες έξω λυσσομανάνε με τους ατραπούς της αβεβαιότητας να «θαρρούν» πως «κρατούν τα γκέμια». Γιατί, κανένα όνειρο δε τελειώνει αν δε το «σκοτώσεις» εσύ ο ίδιος!
Ο ήχος των ντραμς σε συντροφεύει σε κάθε βήμα, σε κάθε λεπτό, σε κάθε κίνηση. Κι όλα γίνονται ένα, όταν αντικρύζεις το φως με τις θύμησες να σου «πλημμυρίζουν» τη καρδιά.
Κάθε στάση, κάθε στιγμιότυπο σε περιμένει εκεί. Και κοίτα στους αέρηδες να μη λυγίσεις, γιατί η ζωή σου είναι «γεμάτη» από φως. Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση!
©Typologos.com 2025
