Βροχή, ομίχλη και άλλα φαινόμενα στο σινεμά

συντάκτης f7848c5_wp · 26/12/2022

Γράφει ο Νίκος Μόσχοβος

Δημοσιογράφος – Συγγραφέας

jpeg-optimizer-vrochi-omicli-kai-alla-fainomena-sto-cinema

Η βροχή, η ομίχλη κι η φύση γενικότερα ενέπνευσαν τους δημιουργούς της 7ης τέχνης να αποτυπώσουν στιγμές, συναισθήματα, εκφράσεις, καθώς και τη ροή της συνείδησης της ανθρωπότητας.Φωτογραφία από Minh Thái Lê από το Pixabay

Η βροχή

Στο ρομαντικό κωμικό μιούζικαλ «Τραγουδώντας στη Βροχή – Singin’ in the Rain » (1952) των Στάνλεϊ Ντόνεν και Τζιν Κέλι έχουμε καταγεγραμμένη ίσως μια από τις ωραιότερες χορογραφίες για τον αληθινό έρωτα, που διαφέρει από τη σεξουαλική σύναψη δυο ενήλικων ανθρώπων. Η σκηνή με τη χορογραφία με τον Τζιν Κέλι να τραγουδά και να στριφογυρνά μέσα στη βροχή παραμένει αξεπέραστη μέχρι και σήμερα έχοντας συγκεντρώσει περισσότερες από 29.166.455 προβολές στο YouTube!

Αυτή τη χορογραφία τη λατρεύω κυριολεκτικά, και φαντάζομαι πόσες ώρες πρόβας και προετοιμασίας θα χρειάστηκε ο Τζιν Κέλι για να την αποδώσει σωστά, γιατί πέρα από την έμπνευση και το ταλέντο χρειάζεσαι στην τέχνη να τα σχεδιάσεις πρώτα όλα, καθώς και μετά να εξασκηθείς σε αυτά.

Η ομίχλη

και η καταχνιά

του Θόδωρου Αγγελόπουλου

Την ομίχλη, τη καταχνιά κι ακόμη μια ολόκληρη λίμνη έχει χρησιμοποιήσει ο αείμνηστος Θεόδωρος Αγγελόπουλος καταγράφοντας τα τεκταινόμενα της σύγχρονης Ελλάδος.

Ωστόσο, απ’ όλες τις ταινίες του Θόδωρου Αγγελόπουλου αγαπώ ιδιαίτερα το μουντό τέλος στο φιλμ «Ταξίδι στα Κύθηρα» του 1984 με τον αξέχαστο Μάνο Κατράκη, που σηματοδοτεί εύστοχα το τέλος μιας εποχής με το ζευγάρι να απομακρύνεται μέσα στη θάλασσα. Το σενάριο της ταινίας βραβεύτηκε στις Κάννες και το θεωρώ ως ένα τρανό υπόδειγμα για το πως μπορεί να αποδοθεί ο συμβολισμός στο σινεμά.

Μια άλλη

«πολιτική» ομίχλη

Σε μια άλλη ομίχλη, όπως τιτλοφορείται το ομώνυμο θρίλερ, που «γύρισε» το 1980 o Τζον Κάρπεντερ, σχολιάζονται εύστοχα η ιστορική παράδοση μέρους των μεταναστών του νέου κόσμου και η ταυτότητα της σύγχρονης Αμερικής, η σχέση των εκκλησιαστικών παραγόντων με τη πολιτική, ο φάρος των μέσων μαζικής ενημέρωσης που δίνει οδηγίες στο πλήθος, καθώς και τα όρια του γήινου κόσμου.

Η σχέση του ανθρώπου

με τη φύση

Μια άλλη ματιά στα φυσικά φαινόμενα και στη σχέση του ανθρώπου με τη φύση δίνει ο παππούς, Ακίρα Κουροσάβα στην ταινία «Όνειρα» (1990) με τις ανθισμένες αμυγδαλιές, το ηφαίστειο και το ρυάκι στο δάσος. Είναι μια από τις τρεις πιο αγαπημένες ταινίες μου και σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να δείτε τη τελευταία ιστορία με το νέο και το γέροντα στο δάσος.

Η βροχή

και τα δάκρυα της ζωής

Εξάλλου, η σκηνή με τη βροχή στη ταινία «Μπλέιντ Ράνερ» (1982) του Σερ Ρίντλεϊ Σκοτ με τον απίστευτο μονόλογο του αλησμόνητου, Ρούτγκερ Χάουερ:

«Έχω δει πράγματα που εσείς οι άνθρωποι δε θα πιστεύατε. Διαστημόπλοια να φλέγονται στον ώμο του Ωρίωνα. Ακτίνες Γ να λάμπουν στο σκοτάδι κοντά στη Πύλη Τάνχαουζερ. Όλες εκείνες οι στιγμές θα χαθούν για πάντα στο χρόνο σα δάκρυα στη βροχή. Καιρός να πεθάνω». Αυτός, ο μονόλογος αποτελεί ένα φιλοσοφικό δοκίμιο επάνω στην ανθρώπινη μοναξιά, στο θάνατο και στην ίδια τη ζωή.

jpeg-optimizer-vrochi-omicli-kai-alla-fainomena-sto-cinema-dyo

To σινεμά μας «ταξιδεύει» ονειρικά και οι στάλες της βροχής μαζί με τη θαμπάδα της ομίχλης αποτύπωσαν εκείνες τις στιγμές, που θα λάμπουν παντοτινά σα διαμάντια μέσα στις καρδιές των ανθρώπων….Φωτογραφία από Vlad Vasnetsov από το Pixabay

Τα μεγάλα φιλοσοφικά

ερωτήματα

Από τον παππού Ακίρα Κουροσάβα μας έρχεται πάλι στο νου και μια άλλη δυνατή σκηνή για τους ανώνυμους μαχητές των πολέμων από τους «Επτά Σαμουράι» (1954)» με την επική μάχη μέσα στη βροχή και στη λάσπη. Για όλους αυτούς, που χάθηκαν μέσα στη λήθη των χαρακωμάτων και κανείς δε θα τους μνημονεύσει ως ήρωες.

Στο φιλμ επιστημονικής φαντασίας «Σολάρις» (1972) του Αντρέι Ταρκόφσκι, γιατί άραγε βρέχει τόσο πολύ με την επιστροφή στο σπίτι; Η όλη σκηνή «φαντάζει» σαν η βροχή να αντικατοπτρίζει μια αόρατη «σφίγγα», που θέτει «επί τάπητος» τα μεγάλα αιώνια φιλοσοφικά ερωτήματα:

Γιατί οι άνθρωποι αναπολούν πάντοτε το πισωγύρισμα του χρόνου και τι άραγε καταγράφει η αέναη κλεψύδρα;

Ποια είναι η πραγματική αλήθεια για τη μεγάλη «σκηνή» της ζωής;