Tο Παιχνίδι του Καλαμαριού – Ζωή κι άνθρωπος
Γράφει ο Νίκος Μόσχοβος
Δημοσιογράφος- Συγγραφέας
Για τη πορεία της ζωής, την επιβίωση και τον άνθρωπο «μιλά» το πρώτο μέρος της νοτιοκορεατικής δραματικής σειρά με τίτλο: «Το Παιχνίδι του Καλαμαριού» (Squid Game) του σκηνοθέτη-σεναριογράφου, Χουάνγκ Ντονγκ-Χιουκ, που έκανε πρεμιέρα στις 17 Σεπτεμβρίου 2021 στο «Netflix» κι έκτοτε αποτέλεσε παγκόσμιο φαινόμενο.Φωτογραφία από syed ifti από το Pixabay
Για τη πορεία της ζωής, την επιβίωση και τον άνθρωπο «μιλά» το πρώτο μέρος της νοτιοκορεατικής δραματικής σειρά με τίτλο: «Το Παιχνίδι του Καλαμαριού» (Squid Game) του σκηνοθέτη-σεναριογράφου, Χουάνγκ Ντονγκ-Χιουκ, που έκανε πρεμιέρα στις 17 Σεπτεμβρίου 2021 στο «Netflix» κι έκτοτε αποτέλεσε παγκόσμιο φαινόμενο.
Είναι, δε, ένα τρανό παράδειγμα για το πως μια ποιοτική τηλεοπτική σειρά μπορεί ν΄ «αγγίξει» πολύ κόσμο, «μιλώντας» για τα «βαθύτερα» κοινωνικά και πολιτικά φαινόμενα.
Είναι ένα «διαμάντι»
«Το Παιχνίδι του Καλαμαριού» μαζί με τη τηλεοπτική σειρά «Locked up» της ίδιας ψηφιακής πλατφόρμας εκτιμούμε πως αποτελούν δύο «διαμάντια» της κινηματογραφικής τέχνης, τα οποία θα λάμπουν για καιρό!
Το σενάριο
Το σενάριο του Χουάνγκ Ντονγκ-Χιουκ βασίστηκε σε αγαπημένα παιχνίδια, που έχουν διαφορετική ονομασία σε κάθε χώρα και τα οποία παίζαμε όλοι κι όλες, όταν είμασταν παιδιά. Αριστουργηματικά τα μετατρέπει ο σεναριογράφος σε «παγίδες θανάτου» για τους 456 συμμετέχοντες, οι οποίοι και οι οποίες βρίσκονται μπροστά σε κοινωνικά και οικονομικά αδιέξοδα.
Η ανθρώπινη ελεγεία
Βασιζόμενος ο Χουάνγκ Ντονγκ-Χιουκ στη λογική των τηλεοπτικών προγραμμάτων τύπου «απεικόνισης» της πραγματικότητας(realities) «έχτισε» μια «ελεγεία» για τα ανθρώπινα συναισθήματα, τη καλοσύνη, τη ψυχολογική υπόσταση του Homo Sapiens, «καυτηριάζοντας» συγχρόνως και αποκαλύπτοντας με μαεστρία τη δομή του κυρίαρχου οικονομικού μοντέλου.
Η μονή κατεύθυνση
Η σκηνή με τα σκαλοπάτι στο ροζ σκηνικό παραπέμπει ευθέως στη ροή της ζωής, που «πηγαίνει» παντού μόνο προς μια χρονική κατεύθυνση, αυτής του θανάτου. Με τα φέρετρα των νεκρών παικτών να θυμίζουν τα «κουτιά δώρων», αλλά στις σκηνές των φούρνων να μας παραπέμπουν ευθέως στη θύμηση των κρεματόριων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμο, και του ολοκαυτώματος.
Οι VIP
Οι Επίσημοι- VIP (υπέροχος συμβολισμός) με τα πολλά χρήματα να βλέπουν τα πάντα πίσω από τις μάσκες και να κοιτούν τους ανθρώπους σα να είναι τα «πιόνια», που πρέπει να θυσιαστούν. Δε τους νοιάζει τίποτα άλλο παρά μόνο να νιώσουν την ηδονή και να έχουν τη καλοπέρασή τους. Ούτε κατά διάνοια μπορούν να νιώσουν οι Επίσημοι- VIP το γιατί να θέλει κάποιος να απαρνηθεί τα χρήματα, αρκεί να σωθούν οι φίλοι του.
Ως σειρά «Το Παιχνίδι του Καλαμαριού» μας υπενθυμίζει πως δεν υπάρχουν τέλειοι άνθρωποι, αλλά η επιλογή του δρόμου του καλού ή του κακού, είναι αυτό που τους θα κάνει να ξεχωρίσουν.Φωτογραφία από Ish Artist από το Pixabay
Η Νέμεση
Στον αντίποδα, όπως συμβαίνει και μέσα στη κοινωνία, βρίσκονται κι εκείνοι, που «πατάνε επί πτωμάτων», αλλά και γι’ αυτούς ελλοχεύει ενίοτε η Νέμεση δια της απρόσμενης συμπεριφοράς της ερωμένης ή τους καταλαμβάνει η ενοχή κι «οδηγούνται» στην αυτοκτονία.
Οι αληθινά καλοί θα ξεγελαστούν για ακόμη μα φορά, θα «κυλίσουν» το δάκρυ εξαιτίας της προδοσίας και θα «οδηγηθούν» ως τα «πρόβατα στη σφαγή» ή θα τους «ποδοπατήσουν» οι πονηροί (κόλακες), προκειμένου να γλυτώσουν.
Η ατέλεια
της μοναδικότητας
Ως σειρά «Το Παιχνίδι του Καλαμαριού» μας υπενθυμίζει πως δεν υπάρχουν τέλειοι άνθρωποι, αλλά η επιλογή του δρόμου του καλού ή του κακού, είναι αυτό που τους θα κάνει να ξεχωρίσουν.
Δεν υπάρχει πουθενά
τέλειο σύστημα
Η φιγούρα με τη μάσκα αντιπροσωπεύει εκείνους, που τάχα ονειρεύονται «καθαρούς κόσμους» και νομίζουν ότι «χτίζουν» μια τέλεια κοινωνία ισότητας και ευκαιριών, η οποία βασίζεται επάνω στη καταστρατήγηση της κάθε ανθρωπιάς, γιατί απλώς «παρέχουν» οι ίδιοι μόνον μία επιλογή προς τους ανθρώπους. Αυτή, που νομίζουν οι ίδιοι ότι είναι η σωστή.
Μέσα σε όλα αυτά ο παππούς με την άνοια να στέκεται εκεί και να χαίρεται σα παιδάκι το κάθε παιχνίδι, αλλά ο «καθρέπτης» να κρύβει τις «κρυφές» αντανακλάσεις του γέροντα.
Το βασικό ερώτημα
Το βασικό ερώτημα, που θέτει ο σεναριογράφος Χουάνγκ Ντονγκ-Χιουκ δίνει την ευκαιρία σε όλους μας, να το απαντήσουμε και είναι το εξής: Έχετε, άραγε, εμπιστοσύνη στους ανθρώπους και πόσο;
Δύο λαμπερά αστέρια
Όλοι οι ηθοποιοί ενσαρκώνουν με βάθος και ποιότητα τους ρόλους κι ευτυχώς, που σήμερα υφίσταται το διαδίκτυο, γιατί αλλιώς πιστεύουμε, πως δε θα τους γνωρίζαμε ποτέ.
Ωστόσο, θα κάνουμε ιδιαίτερη μνεία σε δύο από αυτούς, στον Λι Τζουνγκ -Τζάε (Lee Jung-jae),. που ενσαρκώνει το κεντρικό ήρωα, Seong Gi-hun και στην Τζουνγκ Χογιόν (Jung Hoyeon), η οποία υποδύεται την Kang Sae-byeok.
Ο πρώτος δίνει «πραγματικό ρεσιτάλ» ηθοποιίας αποδίδοντας καταπληκτικά το συναίσθημα του ανθρώπου, που «ξυπνά» από το «λήθαργο» του εθισμού και νοιάζεται πραγματικά για όλους. Η δεύτερη στο υποκριτικό ντεμπούτο της, κατορθώνει με το εσωτερικό βάθος και την αινιγματική ματιά να καταδείξει τις υπερβάσεις, στις οποίες προβαίνουν πολλοί άνθρωποι για να σώσουν αυτούς, που αγαπούν.
Η εποποιία
του κάθε ανθρώπου
Το «Παιχνίδι του Καλαμαριού» δε μας παρέχει τη λύση για όλα τα αδιέξοδα της ανθρωπότητας, μήτε αποθεώνει το χρήμα. Απλά μας λέει: Κάθε άνθρωπος έχει τη δική του εποποιία, που αξίζει να μείνει στη μνήμη των ανθρώπων και να καταγραφεί. Δε πρέπει να καταλήξει σε ένα φέρετρο σε στυλ «κουτιού δώρου» και να γίνει στάχτη- αιθάλη μακρινή.
Ως ιστορία μας προτρέπει να παραφράσουμε τη ρήση του Διογένη και: « Στα πιο απίθανα μέρη να αναζητήσουμε αυτούς τους ανθρώπους, που εκπέμπουν το φως, το καλό και την ελπίδα». Άραγε, θα τους βρούμε;
©Typologos.com 2024
