Πελέ- ο απόλυτος βασιλιάς του ποδοσφαίρου

Ο Πλανήτης αποχαιρετά τον άνθρωπο

που χάρισε τη μέγιστη μαγεία

και απλότητα

στο πιο λαοφιλές άθλημα

Ο Πελέ στη συνάντηση με τα παιδιά της Αφρικής, όπου ενίσχυσε τη σημασία του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 2010 στη Νότια Αφρική. Ο βασιλιάς του ποδοσφαίρου είχε εκμεταλλευτεί το γεγονός για να ενθαρρύνει τα παιδιά να εξασκηθούν στο άθλημα.Φωτογραφία: By Marcello Casal Jr./ABr – Agência Brasil, CC BY 3.0 br, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=10603617

Πελέ. Ο απόλυτος βασιλιάς του ποδοσφαίρου, ο άνθρωπος, ο θρύλος , ο ηγέτης  του καλού και του ωραίου με το αστραφτερό γνήσιο χαμόγελο «ταξίδεψε» σε ηλικία 82 ετών στον ουρανό «βυθίζοντας» ένα ολόκληρο πλανήτη στο πένθος.

Τρεις ομάδες

μια καριέρα

μια ζωή

Τρεις  μονάχα ομάδες «σημάδεψαν» τη ζωή του Πελέ. Αυτές είναι  η θρυλική Σάντος , ο «Κόσμος» της Νέας Υόρκης και επάνω απ’ όλα η Εθνική Βραζιλίας. Επάνω απ’ όλα «χάρισε» πλέρια τη μέγιστη μαγεία και απλότητα μέσα από το πιο λαοφιλές άθλημα σε όλο τον κόσμο.

 Ο άνθρωπος

με τη μεγαλύτερη επίδραση

στον πλανήτη

Ίσως ήταν ο άνθρωπος του αθλητισμού, που επίδρασε όσο κανείς άλλος στη ζωή τόσων ανθρώπων σε όλο το κόσμο και τους έκανε να εκτιμήσουν όχι μόνο το ποδόσφαιρο. Τους έδειξε το δρόμο για να υπηρετήσουν το καλό και το δρόμο της ειρήνης.

Δε ξέρω άλλο άνθρωπο, που να είχε τόσο μεγάλη επίδραση παγκοσμίως στις ψυχές των παιδιών,ώστε να τα εμπνεύσει να ακολουθήσουν το δρόμο του αθλητισμού και να αποφύγουν τις «κακοτοπιές».

Η μεγάλη καινοτομία

Ως ποδοσφαιριστής συνδύαζε το περίτεχνο, την απλότητα και την εγκεφαλικότητα. Είναι μεγάλο κρίμα, που δεν αποθανατίστηκαν από το φακό της κάμερας πολλά από τα κατορθώματά του. Ευτυχώς, υπάρχει σε εικόνα το Μουντιάλ του 1970, που το κατέκτησε η Εθνική Βραζιλίας εμφανιζόμενη με 6 δεκάρια μέσα στο γήπεδο, αλλά το νούμερο «10» στη φανέλα το φορούσε μόνο αυτός.

Ήμουν μόνο 6 ετών τότε, αλλά από τότε στο μυαλό μου αποτυπώθηκε η φιγούρα με το αστραφτερό χαμόγελο, η οποία με έκανε να αγαπήσω για πάντα τη μαγεία του βραζιλιάνικου ποδόσφαιρου.

Το αντίο στα γήπεδα

Θυμάμαι σαν να ήταν χθες το τελευταίο παιχνίδι του Πελέ το 1977 με την ομάδα «Κόσμος» της Νέας Υόρκης. Εκείνη την ημέρα μεταδόθηκε το ματς από την Ελληνική τηλεόραση και θυμάμαι ότι από νωρίς είχα καθίσει μπροστά στο «μαγικό κουτί» για να τον δω για τελευταία φορά να «παίζει μπάλα».

«Εάν δε δίνεις εκπαίδευση στους ανθρώπους είναι εύκολο να τους χειραγωγήσεις», έλεγε ο ίδιος και τόνιζε ότι «η επιτυχία δεν είναι  τυχαία. Είναι σκληρή δουλειά, επιμονή, μάθηση, μελέτη, θυσία και επάνω απ’ όλα αγάπη γι’ αυτό που κάνεις ή μαθαίνεις να κάνεις».

Ο Πελέ στην έκθεση “Βραζιλία, μια χώρα, ένας κόσμος”, Μπραζίλια, Δεκέμβριος 2013. Φωτογραφία: By Valter Campanato / Agência Brasil – Agência Brasil: Aldo Rebelo e Pelé apresentam a exposição Brasil, Um País Um Mundo, CC BY 3.0 br, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=31308109

Οι ρήσεις

Ο Πελέ έπαιξε και τέσσερις φορές ως τερματοφύλακας και μάλιστα ήταν καλός. Ίσως, είναι ο μοναδικός ποδοσφαιριστής με τα πιο πολλά αγάλματα, τα οποία στήθηκαν προς τιμήν του, για τα γκολ  που είχε σημειώσει.

Πως θα ήθελε να τον θυμόμαστε. Μα το είπε κάποτε ο ίδιος:

«Αν φύγω από τη ζωή μια ημέρα, είμαι χαρούμενος, γιατί προσπάθησα να κάνω το καλύτερο. Το άθλημά μου, μου επέτρεψε να κάνω τόσα πολλά, γιατί είναι το μεγαλύτερο άθλημα στο κόσμο».

Υ.Γ. Η FIFA θα πρέπει να βρει τον καλύτερο τρόπο, ώστε να τιμάται διαχρονικά η μνήμη του Πελέ.

©Typologos.com 2022. Το κείμενο έγραψε ο δημοσιογράφος και συγγραφέας, Νίκος Μόσχοβος.