Οι επιστήμονες μπορεί να έχουν βρει ένα δρόμο για μεγαλύτερη διάρκεια ζωής

Η έρευνα σε εργαστηριακά μοντέλα δείχνει ότι το φάρμακο μιφεπριστόνη

μπορεί να αντιμετωπίσει αρνητικές επιδράσεις

που βιώνουν οι γυναίκες μετά από το ζευγάρωμα

Επιμέλεια: Νίκος Μόσχοβος

00:01:07,07/12/2020

Την αρχή μιας πορείας προς την αύξηση της ανθρώπινης ζωής ενδέχεται ν’ ανακάλυψαν οι επιστήμονες του Κολλεγίου Γραμμάτων Τεχνών και  Επιστημών Dana and David Dornsife του Πανεπιστημίου  της Νότιας Καλιφόρνιας.

Πρόκειται για τα αποτελέσματα της έρευνας, που δημοσιεύθηκε στις 10 Ιουλίου 2020 στο περιοδικό «Journal of Gerontology: Biological Sciences» και τα  οποία δείχνουν πως το φάρμακο mifepristone μπορεί να επεκτείνει τη ζωή δύο πολύ διαφορετικών ειδών που χρησιμοποιούνται στις  εργαστηριακές μελέτες. Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι μπορεί να ισχύουν  και γι’  άλλα είδη, συμπεριλαμβανομένων και των ανθρώπων.

Αντιμετώπιση της φθοράς των ανδρών

Αναλυτικότερα, ο καθηγητής βιολογικών επιστημών John Tower και τα μέλη της ερευνητικής ομάδας του, «επικεντρώθηκαν» σ’  ένα από τα πιο κοινά εργαστηριακά μοντέλα που χρησιμοποιούνται στη γενετική έρευνα και το οποίο δεν είναι άλλο από τη μύγα φρούτων  Drosophila.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το φάρμακο μιφεπριστόνη επεκτείνει τη ζωή των θηλυκών μυγών,  που έχουν ζευγαρώσει!

Η μιφεπριστόνη είναι  γνωστή ως RU-486, ενώ σήμερα χρησιμοποιείται από τους κλινικούς γιατρούς για τον τερματισμό της πρώιμης εγκυμοσύνης, καθώς και για τη θεραπεία του καρκίνου  ή της νόσου Cushing.

Κατά τη διάρκεια του ζευγαρώματος φαίνεται ότι οι θηλυκές μύγες φρούτων λαμβάνουν ένα μόριο που ονομάζεται σεξουαλικό πεπτίδιο από τις  αρσενικές.  Τα αποτελέσματα μιας προηγούμενης  έρευνας  «κατέγραψαν» ότι το σεξουαλικό  πεπτίδιο προκαλεί φλεγμονή και μειώνει την υγεία, καθώς  και τη διάρκεια ζωής των θηλυκών μυγών.

Η ομάδα του κ. Tower με επικεφαλής ερευνητή τον ανώτερο ερευνητικό συνεργάτη Gary Landis, διαπίστωσαν ότι η σίτιση της μιφεπριστόνης στις ζευγαρωμένες μύγες φρούτων μπλοκάρει τις επιδράσεις του σεξουαλικού πεπτιδίου. Με αυτό το φάρμακο μειώνεται  η  φλεγμονή και διατηρούνται  πιο υγιείς οι  θηλυκές  μύγες «οδηγώντας»  τες ,  σε μεγαλύτερη διάρκεια ζωής από ό, τι τις  ομολόγους τους, που δεν έλαβαν το φάρμακο!

Τα αποτελέσματα του φαρμάκου στη μύγα   Drosophila  εμφανίζονται παρόμοια με αυτά που παρατηρούνται σε γυναίκες που λαμβάνουν  τη συγκεκριμένη ουσία.

«Στη μύγα, η μιφεπριστόνη μειώνει την αναπαραγωγή, μεταβάλλει την έμφυτη ανοσοαπόκριση και αυξάνει τη διάρκεια ζωής. Στον άνθρωπο, γνωρίζουμε ότι η μιφεπριστόνη μειώνει την αναπαραγωγή και μεταβάλλει την έμφυτη ανοσοαπόκριση, οπότε μπορεί επίσης να αυξήσει τη διάρκεια ζωής;», αναρωτήθηκε ο καθηγητής βιολογικών επιστημών John Tower.

Ξεπερνώντας τις επιπτώσεις των νεανικών ορμονών

Αναζητώντας μία  καλύτερη κατανόηση του τρόπου λειτουργίας της μιφεπριστόνης για την αύξηση της διάρκειας ζωής εξέτασαν οι ερευνητές τα γονίδια, τα μόρια και τις αλλαγές στις  μεταβολικές διεργασίες όταν οι μύγες κατανάλωναν το φάρμακο. Διαπίστωσαν  τότε ότι ένα μόριο που ονομάζεται νεανική ορμόνη «παίζει»  κεντρικό ρόλο.

Η νεανική ορμόνη ρυθμίζει την ανάπτυξη  στις  μύγες  φρούτων καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους, από το αυγό σε προνύμφες έως κι  ενήλικες.

Το σεξουαλικό πεπτίδιο φαίνεται να κλιμακώνει τις επιδράσεις της νεανικής ορμόνης, μετατοπίζοντας το  μεταβολισμό των συντρόφων  των μυγών  από τις  πιο υγιείς διαδικασίες σε μεταβολικές οδούς που απαιτούν περισσότερη ενέργεια για να διατηρηθούν.

Περαιτέρω βρέθηκε ότι η μεταβολική μετατόπιση προάγει  την επιβλαβή φλεγμονή και φαίνεται ότι κάνει τις μύγες πιο ευαίσθητες στα  τοξικά μόρια που παράγονται από βακτήρια στο μικρόβιο  τους. Η μιφεπριστόνη αλλάζει όλα αυτά.

Όταν οι ζευγαρωμένες μύγες  κατανάλωναν το φάρμακο, τότε ο μεταβολισμός αυτών  «κολλήθηκε»  με τα πιο υγιή μονοπάτια και ζούσαν περισσότερο από τις άλλες, που δεν έλαβαν μιφεπριστόνη. «Πιο συγκεκριμένα, αυτά τα μεταβολικά μονοπάτια διατηρούνται  και στον άνθρωπο, ενώ  συσχετίζονται με την υγεία και τη μακροζωία, δήλωσε ο κ. Tower.

Ελπίδα για τους ανθρώπους;

Σε μια άλλη  πρώτη επιστημονική διερεύνηση συμμετείχαν η διδακτορική συνεργάτιδα Chia-An Yen κι ο αναπληρωτής καθηγητής γεροντολογίας και βιολογικών επιστημών  του ίδιου Πανεπιστημίου  Sean Curran μαζί με τον καθηγητή  βιολογικών επιστημών John Tower. Αμφότεροι έδωσαν μιφεπριστόνη σε ένα εργαστηριακό ζευγαρωμένο σκουλήκι το C. Elegans και διαπίστωσαν πως απέκτησε την  ίδια διάρκεια ζωής.

Οι μύγες των φρούτων Drosophila και τα  σκουλήκια C. elegans «κάθονται». σε σχετικά μακρινά κλαδιά του εξελικτικού δέντρου, με αποτέλεσμα ο καθηγητής βιολογικών επιστημών John Tower να   πιστεύει πως παρόμοια αποτελέσματα σε τέτοια διαφορετικά είδη υποδηλώνουν ότι άλλοι οργανισμοί, συμπεριλαμβανομένων και των ανθρώπων, ενδέχεται να έχουν συγκρίσιμα οφέλη με τη διάρκεια ζωής.

«Όσον αφορά στην εξέλιξη, η  Drosophila  και η  C. elegans  είναι εξίσου,  τόσο μακριά,  όσο το ένα από το άλλο. Το γεγονός ότι η μιφεπριστόνη μπορεί να αυξήσει τη διάρκεια ζωής και στα δύο είδη υποδηλώνει πως ο μηχανισμός είναι σημαντικός για πολλά είδη», είπε ο καθηγητής κ. Tower, o οποίος υπογράμμισε πως απαιτείται τώρα να γίνει  μία σαφέστερη κατανόηση των περιπλοκών των δράσεων της μιφεπριστόνης,  προτού καταλήξουν οι επιστήμονες  σε συγκεκριμένα συμπεράσματα.

«Τα δεδομένα μας δείχνουν ότι στη  Drosophila , η μιφεπριστόνη αντισταθμίζει άμεσα ή έμμεσα τη σηματοδότηση  της νεανικής ορμόνης, αλλά ο ακριβής στόχος της μιφεπριστόνης παραμένει αόριστος. Η αποκάλυψη αυτού του στόχου μπορεί να δώσει στους επιστήμονες την  κριτική αντίληψη που απαιτείται για την παράταση της διάρκειας ζωής των ανθρώπων», εκτιμά ο ίδιος.

©Typologos.com 2020