To βιβλίο και το ταξίδι

συντάκτης nikos · 23 Απριλίου 2020

Με το Νίκο Μόσχοβο

Δημοσιογράφο- συγγραφέα

20:49:51,04/23/2020

Το βιβλίο της ζωής- Φωτογραφία από Noupload από το Pixabay

Σα να ακούς τη κάθε λέξη. Σα κάθε φράση να ηχεί στα αυτιά. Βυθίζεσαι στο όνειρο.Φωτογραφία από Noupload από το Pixabay

Ο πλοηγός βρίσκεται στη θέση του, και με το πρώτο ξεφύλλισμα αρχίζει το ταξίδι. Με το νου εικόνες δημιουργείς. Μονοπάτια σχεδιάζεις. Πολιτείες παλαιές και νέες φανερώνονται μπροστά σου. Τα πρόσωπα φαντάζουν ολοζώντανα.

Σα να ακούς τη κάθε λέξη. Σα κάθε φράση να ηχεί στα αυτιά. Βυθίζεσαι στο όνειρο. Ως παρατηρητής βιώνεις τα τεκταινόμενα. Γελάς. Δακρύζεις. Αγωνιάς. Σελίδα με σελίδα σε παρασέρνει η ιστορία. Θέλεις να το αφήσεις από το χέρι και να κοιμηθείς.

Μα όχι, την ιστορία πρέπει να γνωρίσεις. Το κάθε τοπίο και το επόμενο γεγονός να εμπεδώσει. Το φως από ψηλά δίνει χρώμα σε όλο το δωμάτιο. Μα, εσύ εκεί έχεις απορροφηθεί. Δεν είσαι εδώ. Ο λογισμός αλλού τρέχει. Σε άλλη χώρα βρίσκεται τώρα. Άλλων τα πάθη, τα λάθη και τις χαρές νιώθεις.

Οι λέξεις «κεντάνε» επάνω στο χαρτί. Ο εγκέφαλος δουλεύει στο φουλ. Αναπαράγει τα πάντα. Ο αόρατος καμβάς μονομιάς σε ορατό μετατρέπεται. Βυθίζεσαι. Υπάρχεις και συνυπάρχεις. Στο διηνεκές «τρέχει» το μυαλό.

Σελίδα με σελίδα και παράγραφο με παράγραφο «ξεδιπλώνονται» το δράμα, η χαρά, το γέλιο, η δολιότητα, η κακία, η προδοσία, αλλά κρυμμένη ελλοχεύει η καλοσύνη, η ελπίδα και το ξεκίνημα μιας καινούργιας ημέρας.

Συνάμα, αναρωτιέσαι το γιατί οι ήρωες περπατούν βήμα με βήμα στο δύσκολο μονοπάτι και την ευκολία διαλέγουν όσοι θέλγονται από τη δίψα της κατάκτησης των πάντων. Λέξη τη λέξη σκιαγραφείται η πολυπλοκότητα της ανθρώπινης ψυχής.

Η ιστορία το δρόμο σου δείχνει, για να αποκομίσεις διδάγματα. Για να γίνεις καλύτερος άνθρωπος κι όχι πιο έξυπνος.

Ανά τους αιώνες το έξυπνο δε συμβάδισε με το φως. Τη σελίδα γυρίζεις. Χαμογελάς. Κάτι καινούργιο σκέφτηκες.

Μια εικόνα σου ήρθε στο μυαλό και σου «άνοιξε» το καινούργιο μονοπάτι. Λίγες σελίδες σου έχουν απομείνει ακόμα. Τις απορροφάς ως το μεδούλι. Δε ξεκολλάς. Θέλεις να φτάσεις στην κορύφωση της ιστορίας. Βρίσκεσαι στις τελευταίες παραγράφους. Διαβάζεις τις τελευταίες λέξεις. Δακρύζεις κι ύστερα χαμογελάς.

Έξω μόλις χαράζει. Μια φωτογραφία κοιτάς. Ένα πρόσωπο σου χαμογελά και ψυθιρίζεις: «Είχες δίκιο. Οι ορίζοντες με το διάβασμα του κάθε βιβλίου ανοίγουν»…..