Τα είδη των ζυμαρικών

by News Typologos · Published 27 Ιουλίου 2020 · Updated 27 Ιουλίου 2020

18:40:02,07/27/2020

Μακαρόνια- Φωτογραφία από ImageParty από το Pixabay

Mερικά από τα πιο γνωστά είδη ζυμαρικών μας παρουσιάζει σήμερα η αρθρογράφος Ιωάννα Βασιλειάδου. Φωτογραφία από ImageParty από το Pixabay

Τα ζυμαρικά αποτελούν συνήθως ένα εύκολο – γρήγορο φαγητό και τα οποία μπορούν να μαγειρευτούν είτε για γεύμα ή δείπνο. Στην αγορά μπορούμε να βρούμε διάφορα είδη ζυμαρικών, που δύναται να τα σερβιρίσουμε ως κύριο πιάτο ή ως συστατικό σε μια σαλάτα. Στο άρθρο αυτό σας παραθέτουμε μερικά από τα πιο γνωστά είδη ζυμαρικών:

Τα μακριά

Σπαγγέτι (spaghetti): Τα ξέρει όλος ο κόσμος και οι Ναπολιτάνοι τα παρουσίασαν για πρώτη φορά το 1842, οπότε άρχισαν «σιγά- σιγά» να κατακτούν τις κουζίνες της Γης. «Νονός» αυτού του είδους θεωρείται ο Antonio Viviani, o οποίος παρατήρησε ότι τα μακαρόνια αυτά θυμίζουν τα μικρά κομματάκια απ’ ένα σπάγγο. Θεωρούνται ένα κλασσικό πιάτο, που συνοδεύεται άριστα με οποιαδήποτε σάλτσα. Από τους σεφ και τις νοικοκυρές έχουν «εφευρεθεί» πολλές συνταγές ή παραλλαγές τους, όπως είναι η Ναπολιτάνα με τη φρέσκια ντομάτα κι η μπολονέζ, που συνοδεύεται από κιμά. Πολλοί τα προτιμούν σκέτα ρίχνοντας μόνο λιωμένο βούτυρο ή λάδι στο τέλος. Άλλοι, τα συνοδεύουν με μεγάλη ποσότητα τυριού μαζί με πιπέρι (κάτσιο ε πέπε).

Σπαγγετίνι (spaghettini): Είναι λεπτότερα εκ των spaghetti. Βράζονται σε λίγα λεπτά κι αποκτούν φανταστική γεύση, όταν ρίξουμε επάνω ωμές σάλτσες, οι οποίες βασίζονται σε λίγα υλικά. «Πηγαίνουν» ιδανικά με το λάδι σκόρδου (aglio e olio) ή το πέστο βασιλικού (πέστο αλα Τζενοβέζε).

Μπουκατίνι (bucatini): Τα bucatini έχουν μεγαλύτερο πάχος εκ των spaghetti κι επειδή διαθέτουν τρύπα στη μέση μπορούν να γεμιστούν με σάλτσες κι όχι μόνο. Είναι γευστικότατα, όταν συνοδεύονται με αλλαντικά και κρέμα γάλακτος. Η παραδοσιακή μαγειρική τα αξιοποίησε πλήρως και μας έχει δώσει «πιάτα» σαν τη καυτερή ιταλική αματριτσιάνα (μπέικον, ντομάτα, μπούκοβο) και την εξαιρετική κερκυραϊκή παστιτσάδα ( σ.σ. συνταγή, που συνδυάζει τον κόκορα με τα μακαρόνια).

Καπελίνι (capellini): Οι κάτοικοι της Ιταλικής χερσονήσου έχουν «βαφτίσει» τα capellini με τις εξής ποιητικές εκφράσεις: «μαλλιά αγγέλου» και «κόμη της Αφροδίτης». Γίνονται σε ένα τρίλεπτο και μπορούμε να τα γευτούμε ως σούπα ή ως μια ελαφριά μακαρονάδα, που εμπεριέχει λαχανικά μαζί με μυρωδικά.

Τα κοντά

Πέννες (penne): Έχουν λεία ή ραβδωτή εμφάνιση με λοξές κομμένες άκρες, που θυμίζουν τις πέννες γραψίματος των παλαιότερων εποχών. Διαθέτουν ένα μοναδικό σχήμα, το οποίο σε συνδυασμό – κατά περίπτωση – με τη «ριγέ» εμφάνιση ενδείκνυται για την εναπόθεση μιας οποιαδήποτε σάλτσας. Μπορούν, δε, να αποτελέσουν τα συστατικά κρύας σαλάτας ( π.χ. η χωριάτικη ή και η Caesar), με την οποία μπορείτε κάλλιστα να χορτάσετε.

Ριγκατόνι (rigatoni): Είναι ισομεγέθη με τις πέννες, αλλά έχουν ίσιο κόψιμο στην άκρη. Ενδείκνυνται για σαλάτες. Γίνονται «μούρλια», όταν μαγειρευτούν στο φούρνο συνοδευόμενα από τέσσερα τυριά

Φουσίλι (fusilli): Εμείς οι Έλληνες τα αποκαλούμε «βίδες» και φέρουν την ιδιότητα της συγκράτησης οποιασδήποτε σάλτσας. Χάρις στο στριφτά γυριστό σχήμα «εγκλωβίζουν» τις πέστο σάλτσες ή αυτές με τη ντομάτα.

Φαρφάλε (farfalle): Τα «φιογκάκια» των ζυμαρικών είναι η πιο αγαπημένη γευστική απόλαυση των παιδιών. «Πηγαίνουν άριστα» με τον αρακά, τα φασολάκια, το μπρόκολο ή τις μπάμιες δημιουργώντας απίθανες γεύσεις , που εμπεριέχουν και μπόλικη θρεπτική αξία.

Κοχύλι (conchiglie): Τα «κοχύλια» των ζυμαρικών διαθέτουν κοιλότητες μαζί με ραβδώσεις, που «εγκλωβίζουν τις σάλτσες και το τρίμμα των τυριών. Μπορείτε να τα καταναλώσετε και σε μεγαλύτερο μέγεθος, που θυμίζει σχεδόν τα κανελόνια. Ιδανικές συνταγές είναι τα γεμιστά conchiglie, που εμπεριέχουν σπανάκι, κιμά και τυριά ή τα ψητά στο φούρνο. Αμφότερο το μαγειρικό αποτέλεσμα θα σας «ξετρελάνει»!