Στα μάτια μου δεν υπάρχει φωτιά μόνο πέτρα

Του Σταύρου Μίχα

01:43:55,02/09/2019

 Μέσα απ’ την απόλυτη διαφάνεια

 αυτός ο αέρας που δεν φαίνεται

 φέρνει ένα μακρινό πουλί από δάκρυα φτιαγμένο.

 Εδώ η γη ξεγυμνώνεται

 κι ορθώνεται η σιωπή

 κατακλύζει τους κόσμους.

Όμως πάω γυρεύοντας ποιον;

 Ποιος να μου μιλήσει;

 Η φωνή μου θαμμένη στο χώμα

 ενώ στα μάτια μου

 δεν υπάρχει φωτιά

 μόνο πέτρα.

 Φεύγω και συνεχίζω να γερνάω

 καθόλου δεν με νοιάζει.

‘Όλα αυτά τα ζωντανά

 ή αόρατα πνεύματα

 γιατί μας σπρώχνουν στο σκοτάδι;

 Οι  «ωραίες μέρες» ας βουλιάξουν στο τίποτα.

 Η μέρα μου ας κρυφτεί

 στη σκιά του εαυτού μου.

 Σε λίγο θα βραδιάσει

 στο βάθος του αιθέρα ήδη

 ακούς τον κραδασμό των μηχανών της γης.

 

Βιογραφικό

Ο Σταύρος Μίχας γεννήθηκε στη Λαμία το 1953. Έζησε στην Αθήνα 25 χρόνια, για να επιστρέψει στη γενέτειρά του το 1989. Εργάζεται ως διοικητικός υπάλληλος των ΕΛ.ΤΑ. Συγκαταλέγεται στους στενούς συνεργάτες του περιοδικού «Μανδραγόρας»  από την ίδρυσή του.

 

Έγραψε κείμενα για το ραδιόφωνο και τις ποιητικές συλλογές: «Έξοδος», Σμυρνιωτάκης, 1985, «Εσταυρωμένος σκύλος», συλλογική έκδοση με τον Δημήτρη Κολτσίδα πάνω σε έργα καλλιτεχνών της Art Due Gallery, Λαμιακός Τύπος, 1991, «Το δέντρο», Μανδραγόρας, 1996, «Χελώνα στο βυθό του κόσμου», Φθιωτικές εκδόσεις, 1997, «Το άπειρο της σιωπής», Μανδραγόρας, 1998, «Θηρευτής εκτός ορίων», Μανδραγόρας, 2000, «Δυτικά ο κήπος», Μανδραγόρας, 2004. Ποίησή του, έχει δημοσιευτεί στα περιοδικά: «Νέο Επίπεδο», «Αυλός»,  «Εμβόλιμο», «Προσωπείο», «Ελίτροχος», «Παρέμβαση», κ.ά., και έχει περιληφθεί στις ανθολογίες «Σύγχρονη ελληνική ποίηση/ Ποιητικά τετράδια φθινοπώρου», Μανδραγόρας, 2000, και «Ποιητές για ποιητές – χειραψία πάνω απ’ την άβυσσο», Καστανιώτης, 2002.

©Typologos.com 2019