Σπρέι, μαλάκια και φύκια: Ποια θα είναι η διατροφή του μέλλοντος;
Επιμέλεια: Νίκος Μόσχοβος
20:46:44,10/06/2020

Mόνον τα 500 από τα 10.000 είδη φυκιών αξιοποιούνται και αναγνωρίζονται σήμερα ως τρόφιμα.Φωτογραφία από Luis Alvoeiro από το Pixabay
Σε μια εποχή κατά την οποία ένας από τους μεγαλύτερους ένοχους για το κλίμα είναι η παραγωγή τροφίμων, αποτελεί σημαντικό το να αναζητήσουμε νέες πηγές τροφίμων που μπορούν να μας θρέψουν,αλλά και να μην επιβαρύνουν τον πλανήτη.
Όλο και περισσότεροι άνθρωποι επιλέγουν σήμερα να γίνουν περισσότερο ή τελείως χορτοφάγοι.
Ωστόσο, η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων δυσκολεύεται να μη τρέφεται εντελώς από το κρέας στο όνομα της πρόληψης της αλλαγής του κλίματος, όπως παρατηρεί ο καθηγητής του του Τμήματος Επιστήμης Τροφίμων του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης Ole G. Mouritsen.
«Πολλοί άνθρωποι απλώς λαχταρούν τη γεύση, που βρίσκεται στο κρέας. Επομένως, μπορεί να είναι πιο ρεαλιστικό να σκεφτούμε μια ευελιξία στη δίαιτα κατά την όποια καταναλώνει κάποιος μικρές ποσότητες ζωικών προϊόντων, όπως είναι το κρέας, τ’ αυγά και το γάλα μαζί με τα λαχανικά.
Ωστόσο, μπορεί κανείς να αρχίσει να σκέφτεται εναλλακτικές λύσεις διατροφής για τη «ζουμερή» μπριζόλα. Μάλιστα, υφίσταται ήδη πολλές εναλλακτικές λύσεις διατροφής.
Σε μια νέα μετά -μελέτη, που έγινε από τον καθηγητή κ. Mouritsen και τη διδακτορική φοιτήτρια του Τμήματος Επιστήμης Τροφίμων του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης, Charlotte Vinther παρουσιάστηκαν αυτές οι εναλλακτικές πηγές πρωτεϊνών και υγιών λιπαρών οξέων. Αμφότεροι διατύπωσαν και μια επιστημονική άποψη για την αειφόρο διατροφή του μέλλοντος
Μεταξύ άλλων, οι δύο επιστήμονες προτείνουν ότι θα πρέπει να «κοιτάξουμε» στη θάλασσα σε ότι αφορά τρόφιμα του μέλλοντος.
Πιο συγκεκριμένα, αναφέρουν πως θα πρέπει να φτάσουμε στον πυθμένα της θάλασσας, όπου ζουν είδη, τα οποία συσχετίζονται συνήθως με την παρεμπίπτουσα αλιεία και τα βιομηχανικά ψάρια. Αυτά τα είδη εκπέμπουν πολύ λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα από το βόειο κρέας, το χοιρινό και το κοτόπουλο.
«Τα φιλικά προς το κλίμα ψάρια παρεμπίπτουσας αλιείας που χρησιμοποιούνται σήμερα για τη διατροφή των χοίρων ή το ιχθυέλαιο ζουν κοντά στον πυθμένα του ωκεανού. Περιλαμβάνουν τη λόγχη άμμου, ένα ψάρι που σκάβει στον αμμώδη πυθμένα για να γεννήσει αυγά στα ύδατα της Δανίας · και το γοβιό με το μαύρο στόμα, που είναι ένα άλλο μικρό – νόστιμο ψάρι », εξηγεί ο κ. Mouritsen
Επίσης, αναφέρει ο ίδιος ότι με την αλιεία σαρδελόρεγγας, μπορούμε να αποφύγουμε την υπερβολική εκμετάλλευση πιο γνωστών ειδών ψαριών, όπως είναι ο σολομός.
Επιπλέον, τα φύκια αποτελούν σήμερα μια «αγνοούμενη» κι εξαιρετικά φιλική πηγή τροφίμων ως προς το κλίμα.
Ωστόσο, μόνον τα 500 από τα 10.000 είδη φυκιών αξιοποιούνται και αναγνωρίζονται σήμερα ως τρόφιμα.Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι τα θαλάσσια φύκια είναι «γεμάτα» από εξαιρετικές υγιεινές θρεπτικές ουσίες και βιταμίνες
Ομοίως, τα κεφαλόποδα αλιεύονται σε μικρό μόνο βαθμό, αφού μόλις τα 30 από τα 800 υφιστάμενα είδη χρησιμοποιούνται σήμερα παγκοσμίως για τροφή.
«Μεταξύ άλλων, αυτό έχει να κάνει με τον πολιτισμό και τις παραδόσεις μας. Οι συνήθειες κατανάλωσης τροφίμων χρειάζονται χρόνο για να αλλάξουν. Τρώμε και προετοιμάζουμε κρέας για περισσότερο από ένα εκατομμύριο χρόνια. Έτσι, παρόλο που τα φύκια, τα καλαμάρια και τα μαλάκια περιέχουν σημαντικά λιπαρά οξέα και βιταμίνες, και μπορούν να έχουν υπέροχη γεύση, παραμένουμε απρόθυμοι να μετρήσουμε αυτά τα είδη στις πηγές τροφίμων μας», λέει ο καθηγητής Ole G. Mouritsen.

Τα κεφαλόποδα αλιεύονται σε μικρό μόνο βαθμό, αφού μόλις τα 30 από τα 800 είδη χρησιμοποιούνται σήμερα παγκοσμίως για τροφή.Φωτογραφία από Arhnue Tan από το Pixabay
Εξάλλου, η νέα τεχνολογία μπορεί να προσφέρει τη γεύση του κρέατος στα λαχανικά.
Μια πιθανή εξήγηση για το γεγονός ότι δυσκολευόμαστε να κάνουμε πράσινη τη διατροφή μας , έγκειται ότι στην έμφυτη προτίμηση για γλυκύτητα και στα τρόφιμα με γεύση κρέατος.
«Η γλυκύτητα «σηματοδοτεί» θερμίδες κι επιβίωση στον εγκέφαλο. Η γεύση του κρέατος «σηματοδοτεί» ότι καταναλώνουμε κάτι το καλό για τους μυς μας. Ωστόσο, πολλά θαλασσινά, θαλάσσια φύκια ή λαχανικά έχουν τη δυνατότητα μιας υπέροχης γεύσης. Έτσι, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε την τεχνολογία για να βοηθήσουμε στην ανάπτυξή τους», σημειώνει – μεταξύ άλλων – ο καθηγητής.
«Για παράδειγμα, με τη ζύμωση ή την προσθήκη ενζύμων σε λαχανικά, μπορούν να αναφερθούν γλυκές γεύσεις κι αυτές του κρέατος.Αρκετοί ασιάτες παραγωγοί τροφίμων έχουν κάτι που ονομάζεται «shio-koji», το οποίο μπορεί να παρασκευαστεί στο σπίτι. Το Koji είναι μια αλμυρή λύση νεκρών μικροσκοπικών μυκήτων με ενεργά ένζυμα. Προσθέτοντάς το, σε φέτες μπρόκολου και βάζοντάς τα, στο ψυγείο για λίγα ώρες, θα μπορείτε να δοκιμάσετε περισσότερη γλυκύτητα και γεύση κρέατος στα κομμάτια των λαχανικών.
Είναι σημαντικό να συνεχίσουμε να κοινοποιούμε αυτές τις νέες ευκαιρίες για φαγητό με βιώσιμο τρόπο. Με αυτόν τον τρόπο, θα επηρεάσουμε σταδιακά την αλλαγή στις διατροφικές συνήθειες καιπαραδόσεις μας. Ελπίζουμε ότι αυτή η μελέτη θα «παίξει» ρόλο», τονίζει ο καθηγητής Ole G. Mouritsen.
©Typologos.com 2020