Σωματική τιμωρία και συμπεριφορά παιδιών
Η σωματική τιμωρία «οδηγεί»
σε προβλήματα συμπεριφοράς των παιδιών
Επιμέλεια: Νίκος Μόσχοβος
21:20:50,03/26/2021
Μη τιμωρείτε σωματικά τα παιδιά, γιατί τα «οδηγείτε» σε αντικοινωνική συμπεριφορά! Φωτογραφία από Free-Photos από το Pixabay
Οι σκληρές πρακτικές γονικής μέριμνας (δηλαδή, η σωματική τιμωρία) κι όχι η γενετική συνδέονται με υψηλότερα επίπεδα προβλημάτων συμπεριφοράς στα παιδιά. Αυτό δείχνει μια νέα μελέτη που δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στις 12 Φεβρουαρίου 2021 στο περιοδικό «Psychological Science- Ψυχολογική Επιστήμη» και κατά την οποία μελετήθηκαν ζευγάρια διδύμων των οποίων οι γονείς είχαν πειθαρχήσει διαφορετικά στα δύο παιδιά.
Μεταξύ πανομοιότυπων διδύμων με απόλυτα «ταιριαστά» γονίδια και με γονείς, οι οποίοι τιμωρούσαν το καθένα απ’ αυτά βρέθηκε πως τα παιδιά που υπέστησαν ξύλο τους φώναξαν περισσότερο είχαν περισσότερες πιθανότητες να παρουσιάσουν αντικοινωνική συμπεριφορά.
H σκληρή τιμωρία συσχετίζεται με περισσότερα προβλήματα συμπεριφοράς στα παιδιά
«Μελέτες σχετικά με τις επιπτώσεις της σωματικής τιμωρίας οδήγησαν την Αμερικανική Ακαδημία Παιδιατρικής να συστήσει οδηγίες ενάντια στη σωματική τιμωρία και «οδήγησε» πολλές χώρες να απαγορεύσουν τη σωματική τιμωρία, συμπεριλαμβανομένου του ξυλοδαρμού. Αυτή είναι η τελευταία έρευνα που δείχνει ότι η σκληρή τιμωρία έχει άμεση σχέση με περισσότερα, κι όχι λιγότερα, προβλήματα συμπεριφοράς στα παιδιά», εξήγησε η καθηγήτρια ανθρώπινης ανάπτυξης και οικογενειακών επιστημών του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Ώστιν, Elizabeth Gershoff, η οποία είναι και μία εκ των συγγραφέων του άρθρου της μελέτης.
Τι έχουν δείξει μελέτες
Δεκάδες ερευνητικές μελέτες έχουν επιβεβαιώσει ότι η χρήση της σκληρής τιμωρίας από τους γονείς και ιδιαίτερα η σωματική τιμωρία, όπως είναι το χτύπημα, συνδέονται με τις αυξήσεις των αρνητικών αποτελεσμάτων για τα παιδιά τους. Ουσιαστικά, συνδέονται ιδιαίτερα με τα υψηλότερα επίπεδα προβλημάτων συμπεριφοράς!
Τα μέλη της ερευνητικής ομάδας ξεκίνησαν να εξετάσουν ένα κοινό αντίθετο επιχείρημα ότι η γενετική θα πρέπει κι αυτή να «παίζει ρόλο». Το σκεπτικό αυτό θεωρεί πως οι γονείς που έχουν την τάση για σκληρή και επιθετική συμπεριφορά θα είχαν και πιο προβληματικά παιδιά στη συμπεριφορά, επειδή μεταδίδουν γονίδια που συνδέονται με την επιθετικότητα, καθώς και την εξωστρεφή ενεργητικότητα.
Στις οικογένειες με γονείς, οι οποίοι τιμωρούσαν σκληρά το ένα δίδυμο αδελφό, αλλά όχι το άλλο, υπήρχε μια προβλέψιμη αύξηση της παραβατικότητας και της σωματικής επιθετικότητας για το παιδί που χτυπήθηκε ή φώναζε περισσότερο από το δίδυμο αδελφό του! Φωτογραφία από Pezibear από το Pixabay
Τα δίδυμα
Στην έρευνα συμπεριλήφθηκαν 1.030 σύνολα διδύμων, συμπεριλαμβανομένων 426 ζευγαριών γενετικά πανομοιότυπων διδύμων. Πολλά από τα δίδυμα αυτά είχαν γονείς που αντιμετώπιζαν διαφορετικά το καθένα από αυτά. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι στις οικογένειες με γονείς, οι οποίοι τιμωρούσαν σκληρά το ένα δίδυμο αδελφό, αλλά όχι το άλλο, υπήρχε μια προβλέψιμη αύξηση της παραβατικότητας και της σωματικής επιθετικότητας για το παιδί που χτυπήθηκε ή φώναζε περισσότερο από το δίδυμο αδελφό του!
«Αυτός ο σχεδιασμός είναι ιδιαίτερα χρήσιμος στην περίπτωση των μονοζυγωτικών δίδυμων (συχνά αποκαλούνται πανομοιότυπα), δεδομένου του γεγονότος ότι μοιράζονται το 100% των γονιδίων τους. Έτσι, οι τυχόν διαφορές μεταξύ τους, θα πρέπει να είναι περιβαλλοντικής προέλευσης. Δε βρήκαμε στοιχεία που να υποστηρίζουν μια γενετική εξήγηση. Οι διαφορές στη σκληρή ανατροφή του κάθε δίδυμου έλαβαν προβλεπόμενες διαφορές μεταξύ των διδύμων στην αντικοινωνική συμπεριφορά, ακόμη και όταν μοιράστηκαν το 100% των γονιδίων τους», δήλωσε η επικεφαλής συγγραφέας του άρθρου της μελέτης και καθηγήτρια ψυχολογίας του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Μίτσιγκαν, Alexandra Burt.
Επίσης, στην έρευνα συνέβαλαν:
♦Ο Angus Clark και ο Luke W. Hyde εκ του Πανεπιστημίου του Μίτσιγκαν.
♦Η καθηγήτρια Ψυχολογίας του Πολιτειακού Πανεπιστημίου του Μίτσιγκαν, Kelly L. Klump.
Η έρευνα χρηματοδοτήθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας των Η.Π.Α. και το Eunice Kennedy Shriver National Institute of Child Health and Human Development και υποστηρίχθηκε από το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών των Η.Π.Α., καθώς και από το Κέντρο Ερευνών Πληθυσμού στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Ώστιν.
©Τypologos.com 2021
