Πως έβλεπαν το σύμπαν οι Αρχαίοι Έλληνες!
Οι ειδικοί αναδημιουργούν το Σύμπαν
που απεικόνιζε ο αρχαίος Ελληνικός υπολογιστής
(Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων)!
Επιμέλεια: Νίκος Μόσχοβος
21:08:48,03/12/2021
Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων. Το κύριο θραύσμα του μηχανισμού. Αθήνα, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.Φωτογραφία: Από No machine-readable author provided. Marsyas assumed (based on copyright claims). – No machine-readable source provided. Own work assumed (based on copyright claims)., CC BY 2.5, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=469865
Ένα σημαντικό κομμάτι του παζλ που αποτελεί τον αρχαίο ελληνικό αστρονομικό υπολογιστή, ο οποίος είναι γνωστός ανά την υφήλιο ως Μηχανισμός των Αντικυθήρων έλυσαν οι ερευνητές του University College London (UCL), οι οποίοι αποκάλυψαν μια νέα απεικόνιση της αρχαίας ελληνικής τάξης του Σύμπαντος (Cosmos),μέσα σε ένα σύνθετο σύστημα μετάδοσης στο μπροστινό μέρος του!
Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων αποτελεί μια χειροκίνητη μηχανική συσκευή που χρησιμοποιήθηκε για την πρόβλεψη αστρονομικών γεγονότων κι είναι ο πρώτος αναλογικός υπολογιστής, που χρησιμοποιήθηκε στον κόσμο. Συνάμα, είναι το πιο περίπλοκο κομμάτι της μηχανικής που έχει επιβιώσει από τον αρχαίο κόσμο.
Συσκευή ηλικίας 2.000 ετών
Η συσκευή ηλικίας 2.000 ετών χρησιμοποιήθηκε για την πρόβλεψη των θέσεων του Ήλιου, της Σελήνης και των πλανητών, καθώς και τις σεληνιακές ή τις ηλιακές εκλείψεις. Το έγγραφο της διεπιστημονικής ερευνητικής ομάδας «UCL Antikythera» δημοσιεύτηκε διαδικτυακά στις 12 Μαρτίου 2021 στο περιοδικό «Scientific reports» κι αποκαλύπτει μια νέα απεικόνιση της αρχαίας ελληνικής τάξης του Σύμπαντος (Cosmos), μέσα σε ένα σύνθετο σύστημα μετάδοσης στο μπροστινό μέρος του Μηχανισμού.
«Το δικό μας, είναι το πρώτο μοντέλο, το οποίο συμμορφώνεται με όλα τα φυσικά στοιχεία και ταιριάζει με τις περιγραφές στις επιστημονικές επιγραφές που είναι χαραγμένες στον ίδιο το Μηχανισμό.Ο Ήλιος, η Σελήνη και οι πλανήτες εμφανίζονται σε μια εντυπωσιακή περιοδεία της αρχαίας ελληνικής λαμπρότητας», εξήγησε ο επικεφαλής συγγραφέας της επιστημονικής παρουσίασης και καθηγητής Μηχανικής του UCL, μαθηματικός και σκηνοθέτης, Tony Freeth!
Ανακαλύφθηκε το 1901
Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων κίνησε το επιστημονικό ενδιαφέρον και προκάλεσε έντονη διαμάχη μεταξύ των ερευνητών από την ανακάλυψή του σε ναυάγιο της Ρωμαϊκής εποχής. Το εύρημα «ήρθε στο φως» το 1901 από Έλληνες δύτες σφουγγαριών κοντά στο μικρό νησί των Αντικυθήρων.
Η αστρονομική αριθμομηχανή είναι μια χάλκινη συσκευή, η οποία αποτελείται από έναν πολύπλοκο συνδυασμό 30 επιζώντων χάλκινων εργαλείων που χρησιμοποιούνται για την πρόβλεψη διάφορων αστρονομικών γεγονότων, όπως είναι οι εκλείψεις, οι φάσεις της Σελήνης κι οι θέσεις των πλανητών.
Ακόμη, χρησιμοποιήθηκε για την αποτύπωση των ημερομηνιών των Ολυμπιακών Αγώνων!
Οι έρευνες για τα μυστικά του
Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα σημειώθηκε μεγάλη πρόοδος από τους επιστήμονες για την κατανόηση της λειτουργίας της συσκευής. Το 2005 πραγματοποιήθηκαν έρευνες με τη χρήση τρισδιάστατων ακτίνων τύπου Χ και επιφανειακής απεικόνισης. Οι δύο μέθοδοι επέτρεψαν στους ερευνητές να δείξουν το πώς ο Μηχανισμός προέβλεπε τις εκλείψεις και υπολόγιζε τη μεταβλητή κίνηση της Σελήνης.
Ωστόσο, μέχρι και τώρα, μια πλήρης κατανόηση του συστήματος μετάδοσης στο μπροστινό μέρος της συσκευής «έχει διαφύγει» στις καλύτερες προσπάθειες των ερευνητών. Μόνο περίπου το ένα τρίτο του μηχανισμού έχει επιβιώσει και χωρίζεται σε 82 τμήματα, δημιουργώντας έτσι μια τρομακτική πρόκληση για την ομάδα του UCL.
Τα θραύσματα
Το μεγαλύτερο θραύσμα που σώζεται, γνωστό ως Fragment A, εμφανίζει χαρακτηριστικά ρουλεμάν, κολόνες και ένα μπλοκ. Ένα άλλο, γνωστό ως Fragment D, διαθέτει έναν ανεξήγητο δίσκο, γρανάζι 63 δοντιών και μία πλάκα.
Μία προηγούμενη έρευνα είχε χρησιμοποιήσει τα δεδομένα των ακτίνων τύπου Χ από το 2005 κι αποκαλύψει χιλιάδες χαρακτήρες κειμένου κρυμμένους μέσα στα θραύσματα κι οι οποίοι ήταν μη αναγνωσμένοι για σχεδόν 2.000 χρόνια.Οι επιγραφές στο πίσω κάλυμμα περιλαμβάνουν μια περιγραφή της οθόνης του κόσμου, με τους πλανήτες να κινούνται σε δακτυλίους και να υποδεικνύονται με σφαιρίδια. Ήταν αυτή η οθόνη, για την οποία εργάστηκε η ομάδα για την ανοικοδόμηση!
«Η κλασική αστρονομία της πρώτης χιλιετίας π.Χ. προήλθε από τη Βαβυλώνα, αλλά τίποτα σε αυτήν την αστρονομία δεν πρότεινε πώς οι αρχαίοι Έλληνες βρήκαν τον εξαιρετικά ακριβή κύκλο 462 ετών για την Αφροδίτη και τον κύκλο 442 ετών για τον Κρόνο», εξήγησε ο υποψήφιος διδάκτορας και μέλος της ερευνητικής ομάδας του «UCL Antikythera», Άρης Ντακανάλης.Φωτογραφία από santa2 από το Pixabay
Δύο κρίσιμοι αριθμοί στις ακτίνες τύπου Χ του μπροστινού καλύμματος, των 462 ετών και των 442 ετών, αντιπροσωπεύουν με ακρίβεια τους κύκλους της Αφροδίτης και του Κρόνου, αντίστοιχα! Όταν παρατηρούνται από τη Γη, οι κύκλοι των πλανητών αντιστρέφουν μερικές φορές τις κινήσεις τους, εναντίον των άστρων. Οι ειδικοί θα πρέπει να παρακολουθούν αυτούς τους μεταβλητούς κύκλους επί μεγάλα χρονικά διαστήματα προκειμένου να προβλέψουν τις θέσεις τους.
Η Αφροδίτη και ο Κρόνος
«Η κλασική αστρονομία της πρώτης χιλιετίας π.Χ. προήλθε από τη Βαβυλώνα, αλλά τίποτα σε αυτήν την αστρονομία δεν πρότεινε πώς οι αρχαίοι Έλληνες βρήκαν τον εξαιρετικά ακριβή κύκλο 462 ετών για την Αφροδίτη και τον κύκλο 442 ετών για τον Κρόνο», εξήγησε ο υποψήφιος διδάκτορας και μέλος της ερευνητικής ομάδας του «UCL Antikythera», Άρης Ντακανάλης.
Χρησιμοποιώντας μια αρχαία ελληνική μαθηματική μέθοδο που περιγράφεται από τον αρχαίο Έλληνα φιλόσοφο Παρμενίδη κατάφερε η ομάδα του UCL όχι μόνο να εξηγήσει το πώς προέκυψαν οι κύκλοι για την Αφροδίτη και τον Κρόνο, αλλά κατάφερε επίσης να ανακτήσει τους κύκλους όλων των άλλων πλανητών, για τους οποίους λείπουν τα στοιχεία.
Το σύστημα των ένθετων σωλήνων
«Μετά από σημαντικό αγώνα, καταφέραμε να ταιριάξουμε τα στοιχεία στα θραύσματα Α και Δ με ένα μηχανισμό για την Αφροδίτη, ο οποίος μοντελοποιεί ακριβώς τη σχέση της πλανητικής περιόδου 462 ετών, με το γρανάζι των 63 δοντιών να παίζει κρίσιμο ρόλο», εξιστόρησε ο υποψήφιος διδάκτορας και μέλος της ομάδας, David Higgon.
«Η ομάδα δημιούργησε τότε καινοτόμους μηχανισμούς για όλους τους πλανήτες που θα υπολογίζονταν τους νέους προηγμένους αστρονομικούς κύκλους και θα ελαχιστοποιούσαν τον αριθμό των γραναζιών σε ολόκληρο το σύστημα, έτσι ώστε να χωράνε στους στενούς διαθέσιμους χώρους», πρόσθεσε ο καθηγητής, κ.Freeth
«Αυτή είναι μια βασική θεωρητική πρόοδος σχετικά με τον τρόπο κατασκευής του Κόσμου στο Μηχανισμό.Τώρα πρέπει να αποδείξουμε τη σκοπιμότητά του, κάνοντάς το με αρχαίες τεχνικές. Μια ιδιαίτερη πρόκληση θα είναι το σύστημα των ένθετων σωλήνων που έφεραν τις αστρονομικές εξόδους», είπε ο έτερος συγγραφέας του εγγράφου και καθηγητής Μηχανικής του UCL, Dr. Adam Wojcik.
Το αποτέλεσμα της έρευνας είναι ένα ριζοσπαστικό νέο μοντέλο που ταιριάζει με όλα τα δεδομένα και καταλήγει σε μια κομψή οθόνη του αρχαίου Ελληνικού Κόσμου, όπως αναφέρουν τα μέλη της ομάδας!
Η μαθηματική προσέγγιση του Παρμενίδη!
Η μαθηματική προσέγγιση του Αρχαίου Έλληνα φιλοσόφου Παρμενίδη στην οποία βασίστηκε η ερευνητική ομάδα έχει ως εξής:
Κατά προσέγγιση θ , ας υποθέσουμε ότι οι λογικοί, p / q και r / s , ικανοποιούν p / q < θ < r / s .
Τότε ( p + r ) / ( q + s ) είναι μια νέα εκτίμηση μεταξύ p / q και r / s :
Εάν είναι υποτιμημένο, είναι καλύτερη υποεκτίμηση από το p / q .
Εάν είναι υπερεκτίμηση, είναι καλύτερη εκτίμηση από το r / s !
©Τypologos.com 2021
