Φιλοδοξία
Της Ιωάννας Βασιλειάδου
Αρθρογράφου
01:25:54,05/18/2019
H αρθρογράφος Ιωάννα Βασιλειάδου γράφει για τα όρια της φιλοδοξίας. Φωτογραφία από Gerd Altmann από το Pixabay
Ο της φιλοδοξίας έρως τον ανθρώπων νουν επιθολεί.
– Η φιλοδοξία θολώνει το μυαλό.
Αίσωπος, 620-560 π.Χ., Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας
Η λέξη φιλοδοξία είναι η σύνθεση των λέξεων φίλος και δόξα. Προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη φιλόδοξος. Σημαίνει την επιθυμία για απόκτηση δόξας. Η πραγματοποίηση ενός στόχου, ενός ονείρου. Η αγάπη για την τιμή, τη φήμη και τον έπαινο.
Είναι μία λέξη με διφορούμενη σημασία. Από άλλους θεωρείται προτέρημα και από άλλους ελάττωμα. Αυτό εξαρτάται και από τη συμπεριφορά του φιλόδοξου ανθρώπου. Ως ένα σημείο η φιλοδοξία είναι απαραίτητη για να δώσει εκκίνηση σε κάθε άτομο, ώστε να βάλει στόχους, ιδανικά και να προσπαθήσει να τα πραγματοποιήσει.
Αν, όμως, έχει υπερβολική φιλοδοξία και ξεπερνά τα όρια, τότε μετατρέπεται σε αρνητικό γνώρισμα. Οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν τη δόξα, τις τιμές, την αναγνώριση, τα τρόπαια και τα αξιώματα.
Όμως , όταν αρχίζουν να επιζητούν πράγματα κενά, επιφανειακά που δεν έχουν νόημα και αξία τότε η φιλοδοξία μπορεί να καταλήξει σε ματαιοδοξία. Ο ματαιόδοξος άνθρωπος ενδιαφέρεται μόνο για την εικόνα του, και έτσι δίνει μεγάλη σημασία στη γνώμη των άλλων ή αντιστοίχως τους αγνοεί και τους υποτιμά.
Το να βάζει ένας άνθρωπος στόχους και να προσπαθεί να τους πραγματοποιήσει είναι κάτι πολύ καλό και θετικό. Να προσπαθεί, όμως, μεθοδικά και έντιμα για την πραγματοποίησή τους.
Όταν, όμως, αρχίζει να δρα υπογείως, ώστε να πετύχει τα όνειρά του, τότε οι φιλοδοξίες του, γίνονται επικίνδυνες για τους συνανθρώπους του, αλλά και για τον ίδιο του, τον εαυτό.
Γιατί του γίνονται έμμονες ιδέες με ανεξέλεγκτες συνέπειες. Άρα εξαρτάται και από την ποιότητα των φιλοδοξιών. Οι χαμηλής ποιότητας φιλοδοξίες θεωρούνται ματαιοδοξίες. Ενώ οι υψηλής ευγενείς πόθοι και ιδανικά.
Υπάρχει, όμως, ρευστότητα στις έννοιες αυτές. Γιατί μπορεί να υπάρξουν ηθελημένες και αθέλητες διαστρεβλώσεις οφειλόμενες στον κάθε άτομο ξεχωριστά, αλλά και από το τι είναι αποδεκτό από την κοινωνία στη δεδομένη χρονική στιγμή.
Η σχετικότητα των εννοιών οφείλεται και στη γλωσσική ανεπάρκεια. Το συμπέρασμα είναι ότι η υπερβολή είναι αρνητική είτε ο άνθρωπος έχει φιλοδοξίες είτε όχι.
Γιατί αναλόγως με τις συνθήκες ο φιλόδοξος μπορεί να επαινείται ως φίλος του ωραίου , αλλά και ο μη φιλόδοξος ως μετριοπαθής και σώφρονας. Το ζητούμενο είναι οι επιδιώξεις και οι στόχοι μας, να μας κάνουν ευτυχισμένους και να κατορθώνονται με έντιμους τρόπους.
©Typologos.com 2019
