Οι πολύκροτοι «Κλέφτες»

20:23:32,04/13/2019

Με την πολύκροτη ταινία  «Οι κλέφτες» (The Grifters, έγχρωμο Η.Π.Α.-Καναδάς 1990,διάρκεια 1 ώρα και 50 λεπτά ) του διακεκριμένου Βρετανού δημιουργού Stephen Frears σε σενάριο από τη νουβέλα  του συγγραφέα   Jim Thompson  και σε σεναριακούς διαλόγους του Donald E. Westlake συνεχίζεται το αφιέρωμα «Στον ίλιγγο των επιλογών»  από την κινηματογραφική λέσχη των εργαζομένων της Ε.Ρ.Τ.-3 και το Κ.Ε.Μ.ΕΣ. στις 9 το βράδυ της Δευτέρας  15  Απριλίου 2019 στο σινεμά «Βακούρα1» της Θεσσαλονίκης.

Τους ρόλους ενσαρκώνουν οι Annette Bening, John Cusack και  Anjelica Huston. Το φιλμ προτάθηκε το 1991  για 4 Oscar ( Καλύτερου Α’ Γυναικείου Ρόλου – Anjelica Huston, Καλύτερου Β’ Γυναικείου Ρόλου – Annette Bening, σκηνοθεσίας – Stephen Frears και σεναρίου – Donald E. Westlake)

Την προβολή Θα προλογίσει ο δημοσιογράφος – συγγραφέας – κριτικός κινηματογράφου  Αλέξης Δερμεντζόγλου  ενώ ,θα διανεμηθεί έντυπη ανάλυση του Γιώργου Κορμικιάρη. Μερτά από την προβολή θα ακολουθήσει συζήτηση  με θέμα:  «Από την παραφιλολογία στην ποιοτική ταινία».

Η υπόθεση αφορά σ’  ένα τρίγωνο απατεώνων και κλεφτών.  Αφηγείται την  ιστορία του Roy Dillon της μόνον  κατά 14 χρόνια μεγαλύτερης όμορφης μητέρας του,   Lilly Dillon και της φιλενάδας του,  Myra Langtry .Θα αναπτυχτεί ανταγωνισμός μεταξύ  των δύο γυναικών για το Roy, ενώ το μόνον ενδιαφέρον όλων είναι το χρήμα.

Πρόκειται γι’ ένα έξοχο φιλμ, το οποίο  μέσα από τις σχέσεις ενός τριγώνου κατορθώνει ν’ ασκεί σκληρή κριτική  στο αμερικάνικο «όνειρο».  Ο  σπουδαίος Βρετανός σκηνοθέτης Stephen Frears  καταγράφει μέσα    από έναν έντονο κυνισμό  πως  η μόνη αξία των Η.Π.Α. είναι  το κέρδος.

Τα πάντα κινούνται σε αργούς ρυθμούς, ενώ υποστηρίζονται έντονο στυλιζάρισμα και το  έξοχο υποκριτικό «κρεσέντο». Όλα μαζί ολοκληρώνουν ένα σπουδαίο φιλμ, που επιφυλάσσει ένα ανατρεπτικό τέλος.

Η κριτική, που θα διανεμηθεί προς το κοινό  είναι η ακόλουθη:

«Τρία είναι τα βασικά πρόσωπα αυτού του φιλμ σε σκηνοθεσία του Stephen Frears  και σε παραγωγή και αφήγηση του Martin Scorsese . Ο Roy Dillon ( John Cusack), ένας μικροκομπιναδόρος, η μητέρα του  (Anjelica Huston), απατεώνισσα του ιππόδρομου, και η Myra (Annette Bening), ερωμένη του Roy και επίσης κλέφτρα. Όταν ο Roy τραυματιστεί σοβαρά, η Lilly  θα του σώσει τη ζωή και θα έρθει κοντά του,  μετά από πολύχρονη απουσία, κάτι που θα προκαλέσει τη ζήλια της Myra. Ένας ζηλότυπος ανταγωνισμός θα ξεκινήσει ανάμεσα στις δύο γυναίκες.

Αφήγηση, λοιπόν,  της ζωής και των μεταξύ τους,  σχέσεων τριών ανθρώπων του περιθωρίου, που αναζητούν με πάθος το χρήμα, και ευκαιρία για τον Άγγλο  Stephen Frears  να σχολιάσει δεικτικά με το γνώριμο σαρκασμό του (αυτή τη φορά επί αμερικανικού εδάφους) ένα ακόμα κοινωνικό τοπίο (το αμερικάνικο) καταθέτοντας τη δικιά του εκδοχή για τη διάψευση του “αμερικάνικου ονείρου».

 Τα καταφέρνει με την αφηγηματική ικανότητά του, αλλά κυρίως με την έξοχη καταγραφή του  «οιδιπόδειου συμπλέγματος» ανάμεσα στο Roy και στη Lilly.

Η σχέση του  Roy με την όμορφη μητέρα του, (είναι μόνο 14 χρόνια μεγαλύτερή του) ενέχει σαφώς ερωτικό χαρακτήρα και σεξουαλικά απωθημένα εκατέρωθεν (που για ευνόητους λόγους θα πρέπει να αποκρυβούν).

Ο  Frears χειρίζεται με απίστευτη μαστοριά αυτόν τον συγκαλυμμένο ερωτισμό στη μεταξύ τους,  σχέση και τις αγωνιώδεις προσπάθειες των δύο τους,  (κυρίως του Roy) να μην το  φέρουν στην επιφάνεια, δημιουργώντας έτσι μία γοητευτικά υπερφορτισμένη ατμόσφαιρα ανάμεσά τους (και μία πιο ουσιαστική και ενδιαφέρουσα ερωτική σχέση από αυτήν του  Roy με την Μyra), που κλιμακώνεται συνεχώς (σπάνια το  Hollywood  αποτόλμησε μια τέτοια –σχεδόν άμεση – καταγραφή του  «οιδιπόδειου»).

Η αγωνία της, για αυτοσυντήρηση, όμως,  («θα κάνω το παν για να επιβιώσω», λέει) θα οδηγήσει τη Lilly τελικά να υπερβεί το ταμπού και να αποπειραθεί μία αιμομικτική σχέση με το γιό της, προκειμένου να σώσει τη ζωή της. Το φιλμ είναι μία εξαιρετική απεικόνιση των τριών βασικών ανθρώπινων ενστίκτων (της αυτοσυντήρησης, της σεξουαλικότητας, της μητρότητας – αγάπης), με αυτό της αυτοσυντήρησης να κερδίζει κατά κράτος.

Ούτε η αγάπη για το γιο της  ούτε ακόμα και αυτό το υπέρτατο ταμπού της αιμομιξίας θα καταφέρουν να της λειάνουν το ζωώδη φόβο για επιβίωση. Από την άλλη, η Myra  δε  διστάζει να χρησιμοποιεί συστηματικά τη σεξουαλικότητά της,  για να μπορεί να επιβιώνει και να κερδίζει χρήμα.

Όλοι τους,  στην ταινία ποδηγετούνται από ένα άσβεστο πάθος για χρήμα (υπέρτατη αξία της αμερικάνικης κοινωνίας και του δυτικού κόσμου γενικότερα), όλοι τους,  κολυμπούν σε ένα κλίμα νοσηρής πλεονεξίας, ακραίου ατομικισμού και ρημαγμένων ηθικών αντιστάσεων, με την απουσία κάθε ίχνους ανιδιοτέλειας να κάνει δυνατό κρότο (η εκδήλωση της μητρικής αγάπης από τη  Lilly εξανεμίζεται,  όταν νοιώσει απειλή) και με το φόβο να αποδεικνύεται τελικά ως ο βαθύτερος ρυθμιστής των πάντων και η κρυφή πηγή του κάθε κακού (ατομικού και κοινωνικού)».

Ταινίες που εμφανίζουν την ίδια προβληματική με τo φιλμ «Κλέφτες» είναι οι εξής:

«Μικρά βρώμικα πράγματα»  και «Συμβόλαιο με το θάνατο» του   Stephen Frears

«Αμαρτωλές γυναίκες»  του Lewis Milestone.

«Πολύ αργά για δάκρυα»   του Byron Conrad Haskin.

«Δόλωμα»  του   Jack Bernhard.

Η επόμενη ταινία στο ίδιο αφιέρωμα  θα προβληθεί την Μεγάλη Δευτέρα 22 Απριλίου 2019 και θα είναι η πολύκροτη  ταινία του Orson Welles, « Η δίκη» από το μυθιστόρημα του Franz Kafka ,  στην οποία έπαιξαν εκτός από τον ίδιο πολλοί μεγάλοι ηθοποιοί.

Αυτή την Τρίτη και την Τετάρτη στο σινεμά «Βακούρα» προβάλλονται στις 7 το απόγευμα και στις 9 το βράδυ οι τέσσερις τελευταίες ταινίες του αφιερώματος «12 κορυφαία νουάρ».

Για  περισσότερες πληροφορίες  για τις προβαλλόμενες ταινίες μπορούν οι σινεφίλ ν’ ανατρέχουν  στο kemes facebook  ή στο  kemes.wordpress.com.

©Typologos.com 2019