Ο χρόνος που περνάει

Οι σκέψεις της Μαρίας

Με τη Μαρία Σκαμπαρδώνη

Δημοσιογράφο- Συγγραφέα

17:11:29,10/03/2020

Για το πέρασμα του χρόνου φιλοσοφεί η δημοσιογράφος- συγγραφέας Μαρία Σκαμπαρδώνη. Φωτογραφία από nile από το Pixabay 

Ο χρόνος που περνάει, δε με αγχώνει –όχι γιατί είμαι πολύ νέα ακόμα και μετά από χρόνια αυτό θα αλλάξει.

Ο χρόνος που περνάει δε με αγχώνει, διότι αυτή η ζωή είναι ένα μικρό πέρασμα,  που οδηγεί με το τέλος της,  σε κάτι αληθινό και σπουδαιότερο.

Ο χρόνος που περνάει με τη μικρή ή μεγάλη φθορά που επιφέρει, επιτρέπεται για την ηθική τελειοποίηση του ανθρώπου. Διότι τότε ο άνθρωπος βλέπει πόσο μικρή αξία έχουν τελικά τα υλικά αποκτήματα, όπως είναι η ομορφιά, το χρήμα ή η ωραία ζωή.

Ο χρόνος που περνάει δεν αφήνει την ωραιότητα και τη νεότητα του σώματος να ζήσει, αλλά επιτρέπει στη σοφία του πνεύματος να αναδειχθεί.

Ο χρόνος που περνάει είναι ένας διαχωρισμός ανάμεσα στα αναγκαία και στα περιττά.Φωτογραφία από Gerd Altmann από το Pixabay 

Ο χρόνος που περνάει είναι η ενδυνάμωση του πνεύματος και η χαλύβδωση της εμπειρίας. Είναι η συνειδητοποίηση πως η ζωή αυτή τελειώνει και δεν αξίζει να ζεις με κακία, με τοξικότητα και χωρίς αγάπη. Πως αυτό που μετράει είναι να πάρεις μία αγκαλιά, να ζητήσεις ένα συγγνώμη και να δώσεις ένα χαμόγελο.

Ο χρόνος που περνάει είναι ένας διαχωρισμός ανάμεσα στα αναγκαία και στα περιττά, είναι το ξεχώρισμα των πραγμάτων, τα οποία  έχουν ουσία από εκείνα που είναι μάταια.

Ναι, ο χρόνος που περνάει δεν πρέπει να αγχώνει. Και διαπιστώνεις πως είναι χαρά, είναι ευλογία να διαπιστώνεις τη ματαιότητα υλικών πραγμάτων..

©Typologos.com 2020