Μιλώντας για τη Γυναίκα

Της Μαργαρίτας Βακάλου

Αρθρογράφου

15:34:01,03/27/2019

H αρθρογράφος Μαργαρίτα Βακάλου γράφει για τη γυναίκα ως δύναμη ζωής και ουσίας. Φωτογραφία από Анастасия Гепп από το Pixabay

Πριν από κάμποσο καιρό, γιορτάστηκε σε όλα – ή ίσως στα περισσότερα –  μήκη και πλάτη της Γης, η περιβόητη «Γιορτή της Γυναίκας». Πρόκειται για μια γιορτή, της οποίας αφετηρία αποτελεί μια 8^η Μάρτη, στον μακρινό 19^ο αιώνα, τότε που μεγάλος αριθμός από Αμερικανίδες γυναίκες, εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας, ύψωσαν το ανάστημά τους, ζητώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας, καλύτερους μισθούς και γενικότερα, καλύτερη ζωή!

 Για το λόγο αυτό, συχνά ακούγεται και διαβάζεται η φράση –  σύνθημα, ότι η 8^η Μάρτη, δεν είναι γιορτή, είναι ημέρα εξέγερσης και αγώνα! Σίγουρα ναι! Θα μπορούσε, όμως, η ημέρα αυτή, να αποτελέσει και αφορμή για σκέψη ή και αναθεώρηση ορισμένων στεγανών. Ας περιοριστούμε (γιατί το φάσμα των σχετικών συζητήσεων, που μπορούν να γίνουν, είναι πραγματικά τεράστιο) στο να κινηθούμε με συντομία γύρω από το ερώτημα: Τι είναι τελικά η γυναίκα;

Δυστυχώς, αν και «οι καιροί έχουν αλλάξει» και η φράση «ισότητα των φύλων» χρησιμοποιείται ολοένα και περισσότερο, η γυναίκα εξακολουθεί να προβάλλεται από το lifestyle και τη βιομηχανία του θεάματος και της διαφήμισης ως ένα ον κατώτερης υποστάθμης. Η γυναίκα έχει μόνο την ιδιότητα του θηλυκού και του αντικειμένου του πόθου.

Ακόμα και όταν – σπανίως – προβάλλονται άλλες πτυχές της, πιο «σοβαρές» και πιο «politically correct», είναι πάντα συνυφασμένες με μία ελκυστική εξωτερική εικόνα, απολύτως συμβατή με τα εκάστοτε παγκόσμια πρότυπα μόδας και ομορφιάς. Επιεικώς παράδοξο, είναι – επίσης – το γεγονός ότι ορισμένες γυναίκες, από το νεαρό της ηλικίας τους, γαλουχούνται με αξίες καθαρά πατριαρχικές, που θέλουν τη γυναίκα μόνο καλή σύζυγο, μητέρα και νοικοκυρά! Και όχι, δυστυχώς αυτά τα «παθολογικά περιστατικά» δεν είναι τόσο μακριά όσο φανταζόμαστε… Φτάνει πράγματι μόνο μέχρι και  εκεί η γυναίκα;

Η απάντηση, δεν μπορεί παρά να είναι προφανής! Ο όρος γυναίκα, διαθέτει πολύ περισσότερες έννοιες. Ας δούμε ενδεικτικά μερικές από αυτές. Η γυναίκα είναι η πηγή της ζωής, καθώς από το σώμα της, και διά του σώματός της, συνεχίζεται στο διηνεκές η αναπαραγωγή του ανθρώπινου είδους! Και με την παραδοχή αυτή, μπορούμε να κάνουμε λόγο για ένα είδος κάθαρσης και εξαγνισμού!

Η γυναίκα, επίσης, έχει αποδείξει ότι μπορεί να αναδειχθεί άξια επιστημόνισσα, λόγια, πολιτικός, ποιήτρια, καλλιτέχνιδα. Λίγα παραδείγματα από τα πολλά, αντλημένα από διαφορετικό χωροχρόνο το καθένα, αρκούν δια του λόγου το αληθές: Μαρί Κιουρί, Ελένη Γλύκατζη – Αλβελέρ, Μάργκαρετ Θάτσερ, Σαπφώ, Φρίντα Κάλο…και τόσες άλλες, γνωστές και μη.

Η γυναίκα ξέρει και να γράφει Ιστορία, έτσι όπως πολλοί άνδρες δεν τολμούν! Να ξεκινήσουμε από την αρχαία Υπατία; Να συνεχίσουμε με τη Βυζαντινή πριγκίπισσα Άννα Κομνηνή (που εδώ η φράση «έγραψε ιστορία», υφίσταται μεταφορικά και κυριολεκτικά);

 Να έρθουμε μήπως σε πιο σύγχρονες φυσιογνωμίες, όπως  η μητέρα Τερέζα ή όλες εκείνες οι ανώνυμες γυναίκες, οι οποίες  στα φρικτά χρόνια των Παγκόσμιων Πολέμων, έδειξαν τα τεράστια αποθέματα ανδρείας που έκρυβαν μέσα τους, σώζοντας απειράριθμες ζωές ή/και ψυχές, δουλεύοντας ως νοσηλεύτριες, δασκάλες, κοινωνικές λειτουργοί, ακόμα και στρατιωτικοί;

Η γυναίκα, ξέρει και να παλεύει για τα δικαιώματά της! Ας μη ξεχνάμε το σπουδαίο κίνημα του Φεμινισμού, που επέφερε μεγάλες αλλαγές στην –ακόμα περισσότερο παλαιότερα –φαλλοκρατική κοινωνία! Άλλες με τη φωνή και άλλες με τη γραφίδα τους, φώναξαν όσα αιώνες πριν, καμία δεν είχε αποτολμήσει! Και έγιναν έτσι, ένα είδος «ορόσημου» για όλες εμάς. Ενδεικτικά και πάλι, θα αναφέρω τη Virginia Wolf, η οποία υπήρξε και ένα από τα μεγάλα ονόματα της λογοτεχνίας του περασμένου αιώνα!

Ξεχωριστός λόγος, θα πρέπει να γίνει για τις γυναίκες εκείνες, οι οποίες δεν νιώθουν την ανάγκη να έχουν ως σημείο αναφοράς κανέναν άνδρα! Επιλέγουν συνειδητά την «μονήρη» ζωή, χαράσσοντας τη δική τους, πορεία, υλοποιώντας ανεμπόδιστα όλα τους,  τα όνειρα και ίσως τολμούν να ονειρεύονται και λίγο περισσότερο. Δημιουργούν, προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο και ορίζουν οι ίδιες τον εαυτό τους! Γιατί ο γάμος και η γυναίκα, όσο και να το θέλουμε, δεν πάνε μαζί!

Η γυναίκα μάνα, η γυναίκα αδερφή, η γυναίκα σύζυγος, κόρη, φίλη…Η γυναίκα που παλεύει με τους δαίμονές της, με τις όποιες δυσκολίες της ζωής… Η γυναίκα που έχει όπλο το μυαλό της, το χαρακτήρα και την προσωπικότητά της…Η γυναίκα που αγωνίζεται να γίνει αυτονόητο το προφανές: ότι το «αδύναμο φύλλο», δεν είναι τελικά και τόσο αδύναμο, ότι το «ωραίο φύλλο» δεν είναι τελικά μόνο ωραίο! Αυτή η γυναίκα, είναι που θα μας δώσει ώθηση να κάνουμε αυτή την αναθεώρηση που λέγαμε στην αρχή!!!…

©Typologos.com 2019