Κική Δημουλά- Η ποιήτρια του εσωτερικού κόσμου

συντάκτης nikos · 22 Φεβρουαρίου 2020

Του Νίκου Μόσχοβου

Δημοσιογράφου- Συγγραφέα

20:48:00,02/22/2020

H αείμνηστη μεγάλη ποιήτρια Κική Δημουλά

Η αείμνηστη ποιήτρια Κική Δημουλά ζωγράφιζε με τις λέξεις και κωδικοποιούσε τα μηνύματα.

Η μεγάλη λογοτέχνιδα γεννήθηκε στις 6 Ιουνίου 1931 στην Αθήνα κι ασχολήθηκε στα κείμενά της, όσο κανείς άλλος με το αίνιγμα του θανάτου για να περάσει η ίδια στην αιωνιότητα σε ηλικία 89 ετών το Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2020 αφήνοντας πίσω ένα βαθιά φιλοσοφικό -συμβολικό ποιητικό έργο.

Οι στίχοι της εκλιπούσης στο ποίημα «Άφησα να μην ξέρω» τα λένε όλα ίσως για το βαθύτερο νόημα της ζωής του κάθε ανθρώπου, που παραμένει το μεγάλο μυστήριο:

«Aίνιγμα δανείστηκα,

αίνιγμα επέστρεψα.

Άφησα να μην ξέρω

πώς λύνεται ένα χθες,

ένα εξαρτάται,

το αίνιγμα των ασυμπτώτων.

Άφησα να μην ξέρω τι αγγίζω,

ένα πρόσωπο ή ένα βιάζομαι».

Η αγνωσία του απείρου και το βίωμα των καθημερινών πραγμάτων «κυριαρχούν» στην ποίηση της, όπως σε εκείνο το κομψοτέχνημα «Oι λυπημένες φράσεις», το οποίο θα έχουν την ευκαιρία να διαβάζουν οι επόμενες γενιές:

«Nα είχαμε μιαν άνοιξη.

Mη γελάς.

Mε πράγματα που δεν υπάρχουν μη γελάς.

Aς λένε τα πουλιά κι οι μυρωδιές στα πλάγια

πως είναι Aπρίλης.

Tο λένε τα πουλιά κι οι έρωτες των άλλων.

Eμένα μ’ εξαπατούνε οι θεοί

κάθε που αλλάζει ο καιρός,

κάθε που δεν αλλάζει.

Mη γελάς.

Έαρ δεν γίνεται

με ρίμες

ήλιοι-Aπρίλιοι,

ομοιοκατάληκτες στιγμές,

χρόνος χρωμάτων,

στρέμματα φωτός,

χαμομηλιών ανυπομονησία να μυρίσουν.

Δημοτικά τραγούδια απ’ τα παράθυρα

ποια γυναί- ποια γυναί- ποια γυναίκα θα σε πάρει,

και όλα τ’ άλλα τρόποι

για να πεθαίνουνε ανώδυνα τα ημερολόγια».

Η Κική Δημουλά σκιαγράφησε το λίγο του κόσμου μας, τόσο που μας ανάγκασε, να αναλογιστούμε γι’ αυτόν και η κάθε λέξη – σύμβολο έγινε τώρα ένα αστέρι στον ουρανό, που φωτίζει το δρόμο της ανθρωπότητας…