Kαι ο κόσμος γυρίζει και κοινή λογική
Απόψεις
Με το Νίκο Μόσχοβο
Δημοσιογράφο- Συγγραφέα
21:19:58,01/07/2021
Αν θέλουν, λοιπόν, οι δημοκρατικοί πολίτες και η ελεύθερη οικονομία να επιζήσουν, τότε υπάρχει ο δρόμος της σύνεσης, του μέτρου και της ισόρροπης ανάπτυξης.Φωτογραφία από Yuri_B από το Pixabay
Και ο κόσμος γυρίζει. Τίποτα δεν αποτελεί θέσφατο στη ζωή κι αυτό έδειξαν περίτρανα τα όσα διαδραματίστηκαν στο Καπιτώλιο στις 6 Ιανουαρίου 2021 από ομάδες ακροδεξιών και όσων πιστεύουν στη «λευκή περιοχή» συνοδευόμενων εκ «λούμπεν» ανθρώπων του νότου των Η.Π.Α.
Ο χειρότερος πρόεδρος
Η εισβολή απέφερε πέντε νεκρούς κι έδειξε το πραγματικό πρόσωπο του Donald Trump, που είναι ένα άτομο, που έχει υπερβεί τα όρια κοινής λογικής προωθώντας την δική του, ατζέντα αδιαφορώντας για τη χώρα του, καθώς και για όλο τον κόσμο.
Οι Η.Π.Α. δεν είναι ο Donald Τrump, o οποίος έντεχνα ισχυρίστηκε πως θα κάνει «μεγάλη ξανά τη χώρα» για να «ψαρέψει» έτσι ψήφους στα θολά νερά της φτώχειας του Αμερικανικού Νότου, ενώ με την πρώτη ευκαιρία «κατεδάφισε» το «Obama Care», που προωθούσε την καθολική ασφάλιση!
Είναι απορίας άξιο το γεγονός, γιατί ο ίδιος δεν προωθούσε εμπράκτως με νομοθέτημα της ενίσχυσης των 2.000 δολαρίων για κάθε Αμερικανό πολίτη σχετικά με την πανδημία και για τα οποία «έλεγε στα λόγια» , ενώ πρακτικά έκανε «κόνξες» ακόμη για τα 600 δολάρια, που προωθούσε το Κογκρέσο;
Ως απερχόμενος πρόεδρος των Η.Π.Α. κατάφερε μόνο ένα πράγμα να «φέρει τον ακήρυχτο εσωτερικό πόλεμο» στην επιφάνεια κι ευτυχώς τώρα ξέρει η Δημοκρατία στη μεγάλη χώρα πέραν του Ατλαντικού από ποιους θα πρέπει να προφυλαχθεί! Για την πλειοψηφία της ανθρωπότητας θα περάσει κοινώς ο Donald Trump στην ιστορία ως ο χειρότερος πρόεδρος των Η.Π.Α., ο οποίος ενδιαφερόταν πάντοτε μόνο για να «περάσει» την «προσωπική ατζέντα του» και τίποτα άλλο!
Η ήττα του ακραίου νεοφιλελευθερισμού
Εξάλλου, με βάση την κοινή λογική μπορεί η πλειονότητα του κόμματος των Ρεπουμπλικάνων να είναι «συντηρητική», αλλά σε καμία περίπτωση δε υιοθετεί την ακραία «ατζέντα» ενός ανθρώπου, που έδειξε ακριβώς το τι πιστεύει για τη δημοκρατία.
Πέρα, όμως, απ’ αυτό η όλη αποδεικνύει ιστορία κι άλλα πράγματα:
1.«Ο νεοφιλελευθερισμός» ως ακραία ιδεολογία με εκφραστή το Donald Trump και πολιτικούς εκφραστές ακόμα και στην Ελλάδα – άλλο, αν μερικοί γράφουν έντεχνα πως αποτελεί μια αποτύπωση οικονομικών πολιτικών -πιστεύει πως τα πάντα είναι «business» και θεωρεί ότι όλα μπορούν να λυθούν, μόνο αν αφεθεί να λειτουργήσει- αναπτυχθεί ελεύθερα ο ιδιωτικός τομέας.
2.Είναι ακριβώς η αντίστροφη όψη του ίδιου νομίσματος, το οποίο υλοποίησαν ακραίοι θεωρητικοί του μαρξισμού με τη θεοποίηση του κρατικού μοντέλου στην πρώην Σοβιετική Ένωση με τους νεοφιλελεύθερους να πιστεύουν στη θεοποίηση του ιδιωτικού μοντέλου. Αμφότεροι πιστεύουν πως έχουν το «δίκιο της ιστορίας» και ιδίως οι «νεοφιλελεύθεροι» πιστεύουν ακράδαντα πως ασκούν τον ορθό δρόμο για την οικονομική – κοινωνική ανάπτυξη, αφού κατέρρευσε το Σοβιετικό Μοντέλο και επέζησε η ελεύθερη οικονομία.
H κοινή λογική ως πολιτική πράξη
Καιρός είναι να αναδειχθεί η κοινή λογική ως πολιτική πράξη. Φωτογραφία από Gerd Altmann από το Pixabay
Η κοινή πολιτική λογική, όμως, λέει άλλα για την ανάπτυξη μιας ελεύθερης οικονομίας, που βασίζεται στα εξής σημεία:
1.Ο καθένας από τους δυο τομείς δεν είναι τέλειοι ( δημόσιος και ιδιωτικός) κι άρα χρειάζεται ισόρροπη ανάπτυξη και των δυο.
2.Είναι βασικό μέλημα της πολιτείας να εξασφαλίσει ένα κοινωνικό κράτος για όλους στους χώρους της εκπαίδευσης, της ασφάλισης, της υγείας και της άμυνας, ανεξάρτητα από την ανάπτυξη του ιδιωτικού τομέα.
3.Κύρια αρχή της ελεύθερης οικονομίας είναι το «να μπορεί ο μικρός να γίνει μεγάλος κι ο μεγάλος μικρός» κι όχι «ο μεγάλος πιο μεγάλος»,καθώς και να μην εξοβελίζεται στο «πυρ το εξώτερο» η μικρή-μεσαία επιχειρηματικότητα.
4.Η ελεύθερη οικονομία λειτουργεί καλύτερα στη Δημοκρατία, όταν δουλεύουν οι κοινοβουλευτικοί θεσμοί, η διαβούλευση, ο κοινοβουλευτικός έλεγχος και η αποδοχή προτάσεων. Κινδυνεύει από την κοινωνική έκρηξη ή την εκμετάλλευση του θυμού μερίδας των πολιτών, όταν «απλώνονται προσωπικές ατζέντες» ,παίρνονται «οριζόντια μέτρα», ενισχύεται μόνον η ασφάλεια σε βάρος της κοινωνικής μέριμνας και θεωρούν οι όποιοι κυβερνώντες σε οποιαδήποτε χώρα πως «όλα τα γνωρίζουν αυτοί καλύτερα»!
Ο δρόμος της σύνεσης
Αν θέλουν, λοιπόν, οι δημοκρατικοί πολίτες και η ελεύθερη οικονομία να επιζήσουν, τότε υπάρχει ο δρόμος της σύνεσης, του μέτρου και της ισόρροπης ανάπτυξης.
Σε αυτή τη θεώρηση του μέτρου και της κοινής λογικής πιστεύουν οι περισσότεροι άνθρωποι της υφηλίου (Ρεπουμπλικάνοι, Δημοκρατικοί, σοσιαλιστές , αριστεροί).
Η «λουδοβίκεια» θεώρηση των πραγμάτων δε θα κυριαρχήσει, αν λειτουργήσουν σωστά οι δημοκρατικοί θεσμοί.
Εντέλει: «Περισσότερη δημοκρατία στην πράξη και πρακτική εμβάθυνση των θεσμών κοινοβουλευτικού ελέγχου,τώρα»!
©Typologos.com 2021
