Instinctive Movement από το Δημήτρη Ράπτη στη Σχολή Χορού της Μπέττυς Βυτινάρου στη Θεσσαλονίκη
15:25:13,02/21/2019

Η ενστικτώδης κίνηση, ως πηγή της δημιουργίας, η επαναληπτικότητα, η αυθαίρετη δράση, η παύση μιας αυθαίρετης δράσης γίνονται οι αφορμές μιας ολοκληρωμένης προσωπικής χορογραφικής σύνθεσης
Η ενστικτώδης κίνηση αναδεικνύει την ομορφιά της κάθε πιρουέτας κι αυτό θα δείξει ο γνωστός σολίστ Δημήτρης Ράπτης στο σεμινάριο σύγχρονου χορού και σύνθεσης χορογραφίας με τίτλο «Instinctive Movement» στη Σχολή Χορού της Μπέττυς Βυτινάρου, στις 5 το απόγευμα της 22ας, 23ης, 24ης και 25ης Μαρτίου 2019 στην οδό Καθηγητή Χατζηδάκη 13 στο Ντεπώ στη Θεσσαλονίκη (τηλέφωνα με αριθμούς κλήσης: 6997-25.82.65 και 2310- 427. 647).
«Το «Instinctive Movement» αποτελεί μια έρευνα κι ένα τρόπο για να παρατηρήσουμε μέσα από τις βασικές αρχές του σύγχρονου χορού, τις τεχνικές τύπου release και σωματικού θεάτρου, την προσωπική μας, ενστικτώδη κίνηση και αίσθηση μέσα στο χορό, καθώς και στο χώρο.
Είναι μια αμφιταλαντευόμενη στιγμή μεταξύ της φόρμας και της δημιουργίας, της τεχνικής και της αποδόμησης.
Η ενστικτώδης κίνηση, ως πηγή της δημιουργίας, η επαναληπτικότητα, η αυθαίρετη δράση, η παύση μιας αυθαίρετης δράσης γίνονται οι αφορμές μιας ολοκληρωμένης προσωπικής χορογραφικής σύνθεσης.
Αναλυτικότερα, οι συμμετέχοντες θα μάθουν για τα εξής βήματα:
Contemporary. Αναπτύσσοντας ένα ευρύ φάσμα φορμαλιστικών ασκήσεων προετοιμάζεται και διευρύνεται η αντίληψη για το σώμα και η ικανότητά του , τη σχέση του, με την ταχύτητα, την κατασκευή του, καθώς και τη συνδυαστική ικανότητα των μελών του.
Παράλληλα, το φορμαλιστικό υλικό ξεμπλοκάρει και δίνει ένα πλούσιο βηματολόγιο στο συμμετέχοντα, ώστε να δημιουργήσει σε δεύτερο επίπεδο τη συνεργασία του ενστίκτου και της φόρμας.
Impro. Ο πυρήνας μιας χορογραφικής δημιουργίας προέρχεται από την αυτοσχεδιαστική δράση. Είναι η στιγμή, που το σώμα αισθάνεται έτοιμο να εκφραστεί και να δημιουργήσει την προσωπική κίνησή του.
Αφυπνίζοντας την ενστικτώδη κίνηση, παρατηρείται η δυνατότητα και η ευρηματικότητά της, και με αφορμές, όπως είναι η επανάληψη, η ελεύθερη αποδόμηση μιας φόρμας από τοτεχνικό κομμάτι των μαθημάτων, η της αλλαγή ταχύτητας, η ικανοποίηση μιας κίνησης, το εύρος της, καθώς και πολλά άλλα.
Όλα ξεκλειδώνουν σταδιακά τον πυρήνα αυτής και προσφέρουν μια προσωπική μελέτη και αυτοπαρατήρηση του σώματος και των μέσων έκφρασής του.
Choreography. Λαμβάνοντας υπόψη το χώρο, τη συνύπαρξη και την επικοινωνία μεταξύ των συμμετεχόντων και του υλικού που έχει διαμορφωθεί, την επιρροή της μουσικής
και των ήχων, θα δημιουργηθεί το χορογραφικό αποτέλεσμα όσων θα λάβουν μέρος.
Θα είναι μία τοποθέτηση και μια ολοκλήρωση των γεγονότων μέσω της ελεύθερης επιλογής μεταξύ της δομημένης σύνθεσης, καθώς και της εκφραστικής στιγμής.
Στόχος
Στόχος του σεμιναρίου είναι με την εναλλαγή και χρήση των 3 στοιχείων C.I.C , να «ξεκλειδωθεί» η ενστικτώδης κίνηση που είναι ο πυρήνας ενός προσωπικού χορογραφικού λεξιλογίου και θα εισαγάγει τους συμμετέχοντες στη δημιουργία του προσωπικού έργου αποφασίζοντας αν η τεχνική μας κατάρτιση και δυναμική θα χρησιμοποιηθεί ή όχι.
Δημήτρης Ράπτης
Ο Δημήτρης Ράπτης αποφοίτησε την επαγγελματική σχολή χορού του Δήμου Θεσσαλονίκης το 2010, ενώ την ίδια περίοδο έγινε μέλος της ομάδας σωματικού θεάτρου και ερευνητικής κίνησης «Ars Moriendi» μελετώντας το σύστημα Θοδωρής Τερζόπουλος.
Στην μετέπειτα πορεία εκπαιδεύτηκε από γνωστούς και καταξιωμένους καλλιτέχνες του χορού και ερευνητικής κίνησης, όπως είναι οι: German Jauregui (Ultima Vez), David Zambrano, John Britton, Baris Michi, Ulay ,Δάφνης Κόκκινος αλλά και άλλοι αξιόλογοι καλλιτέχνες στο είδος.
Έλαβε μέρος στο «Thessaloniki Performance Festival» της 3η Μπιενάλε, με τίτλο «Performance now v.2: Σώμα/χώρος» με εισηγήτρια την Δρ. Αγγελική Αυγητίδου. αλλά και στο πρόγραμμα του Κ.Θ.Β.Ε. με τίτλο «Η Αρχιτεκτονική ως Εργαλείο Σκηνογραφίας και ο ρόλος του σκηνογράφου –δημιουργού στη Σύγχρονη Θεατρική Δημιουργία», με επιμελητή τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Performing Architectures και λέκτορα σκηνογραφίας του Royal Central School of Speech and Drama του University of London Αντρέα Σκούρτη.
Ίδρυσε την επαγγελματική ομάδα χορού, ερευνητικής κίνησης και σωματικού θεάτρου «Σώμα Ως» μέσω της οποίας και συνεργάστηκε με μεγάλους κρατικούς και δημόσιους φορείς, όπως είναι το Μέγαρο Μουσικής, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, η 9η Βυζαντινή εφορία, το Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, το Τελλόγλειο ‘Ίδρυμα Τεχνών, Αντιδημαρχία Πολιτισμού Φεστιβάλ Δημητρίων, κ.α.
Σκηνοθέτησε και χορογράφησε τα έργα:
«Αντισώματα» με κείμενο από τον ποιητή – λογοτέχνη Δημήτρη Δημητριάδη.
«Η αποσύνθεση της Αφροδίτης» σε κείμενο του Εμίλ Ζολά,.
«Walking with the Ghosts» μια περιπατητική perfomance στις φυλακές του Γεντί Κουλέ.
“Στάσεις” στο φεστιβάλ Δημητρίων Θεσσαλονίκη.
«Το Αρχοντικό της Μινόρε» μια χορευτική οπερέτα,.
«Στα βήματα της Ρώσικης πρωτοπορίας» (σε συν-σκηνοθεσία και χορογραφία με άλλους καλλιτέχνες), το οποίο ήταν ένα αφιέρωμα στην έκθεση Κωστάκη από τη μόνιμη συλλογή του Κρατικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης κ. α..
Υπό την εποπτεία του Μακεδονικού Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης δημιούργησε το τμήμα «Art in Action» με κύριο μέλημα την έρευνα και τη συσχέτιση της κίνησης ή του χορού με τις εικαστικές τέχνες, καθώς και τα έργα τέχνης του Μουσείου.
Ως χορευτής συμμετείχε σε γνωστές παραγωγές όπως είναι οι: Maurice Bejart «Bolero», όπερα «La Traviata»,όπερα «Σαμψών και Δαλιδά» κι όπερα «Aida».
Έλαβε μέρος σε παραγωγές του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης και του Κ.Θ.Β.Ε.
Στο διαγωνισμό του ISTD(International Society of Typographic Designers-Αγγλία) συμμετείχε ως σκηνοθέτης, χορογράφος και σκηνογράφος στο project της Νταίζυ Σερδάρη, με το οποίο κέρδισαν το 1ο βραβείο.
Το χρονολόγιο του σεμιναρίου σύγχρονου χορού με το Δημήτρη Ράπτη στη Σχολή Χορού της Μπέττυς Βυτινάρου (Θεσσαλονίκη), βρίσκεται στον εξής σύνδεσμο:
©Typologos.com 2019