H Σφαγή της Δράμας (28-29 Σεπτεμβρίου 1941)
City My View–Δράμα
Με την Ιωάννα Βασιλειάδου
Αρθρογράφο
18:39:59,09/29/2020
Οι Έλληνες ήταν εκ των πρώτων Ευρωπαίων, που ξεσηκώθηκαν ενάντια στους Βούλγαρους κατακτητές από τους οποίους πραγματοποιήθηκαν φρικώδεις σφαγιασμοί το Σεπτέμβριο του 1941 σε ολάκερη την περιοχή της Δράμας. Φωτογραφία από Monika59 από το Pixabay
Ήταν 28 και 29 Σεπτεμβρίου του 1941, οπότε οι Έλληνες ήταν εκ των πρώτων Ευρωπαίων, που ξεσηκώθηκαν ενάντια στους Βούλγαρους κατακτητές από τους οποίους πραγματοποιήθηκαν φρικώδεις σφαγιασμοί εκείνο το μήνα σε ολάκερη την περιοχή της Δράμας.
Το νομό λυμαίνονταν οι Βούλγαροι με το στρατό τους, αφού οι Γερμανοί στρατιώτες τους ανέθεσαν τη διοίκηση της περιοχής κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Οι σφαγές και οι δολοφονίες ήταν τα αντίποινα των κατακτητών, επειδή οι κάτοικοι πραγματοποίησαν τότε μια από τις πρώτες εξεγέρσεις κατά του Άξονα.
Την αγριότητα των Βουλγαρικών στρατευμάτων κατοχής βίωσαν οι κάτοικοι του Δοξάτου, της Χωριστής, της Αδριανής, της Προσοτσάνης, της Καλλιθέας και άλλων χωριών του νομού Δράμας.
Η Βουλγαρία κατείχε ένα τμήμα της Μακεδονίας και της Θράκης, αφού τα δώρισε ο Χίτλερ προς το Βούλγαρο Τσάρο Βόρις. Οι Βούλγαροι ήθελαν τότε να επεκταθούν προς την Μακεδονία, όπου επιχείρησαν βιαίως ν’ αλλάξουν τη γλώσσα των κατοίκων της περιοχής, με στόχο να την προσαρτήσουν.
Εξαιτίας των διωγμών και των βιαιοτήτων αναγκάστηκαν χιλιάδες κάτοικοι να φύγουν από τα πατρώα εδάφη, αφού είχε προηγηθεί κι η σφαγή στα Άνω και Κάτω Κερδύλια. Όλη η Ανατολική Μακεδονία ήταν ανάστατη.
Εκείνη την περίοδο το Μακεδονικό Γραφείο του Κ.Κ.Ε, αφού λόγω των συνθηκών δεν μπορούσε να συνδεθεί με την Κεντρική Επιτροπή του κόμματος. Έτσι ορισμένα μέλη με επικεφαλής τον Παντελή Χαμαλίδη απηύθυναν έκκληση προς τους κατοίκους να εξεγερθούν. Σημειωτέον ότι αρχικά είχε παρθεί η απόφαση να αρχίσει βαθμιαία η ένοπλη αντίσταση.
Οι κάτοικοι εξεγέρθηκαν και πραγματοποίησαν την εκτέλεση των διορισμένων Βουλγάρων προέδρων. Πραγματοποίησαν, δε, επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα κι έβαλαν φωτιά στο εργοστάσιο ηλεκτροφωτισμού.
H Καπναποθήκη Σπίρερ στη Δράμα. Φωτογραφία από Nikolaos Karampetakis – Έργο αυτού που το ανεβάζει, CC BY-SA 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=81795687
Ωστόσο, ο πρόχειρος συντονισμός μαζί με τον μη επαρκή οπλισμό έφεραν ως αποτέλεσμα την κατάπνιξη της εξέγερσης και στις 28 Σεπτεμβρίου του 1941 σφαγιάστηκαν πολλοί από τους Βούλγαρους στρατιώτες.
Τα Βουλγαρικά στρατεύματα κατοχής έδρασαν ανελέητα και στις 29 Σεπτεμβρίου 1941, οπότε υλοποίησαν αντίποινα με την ομαδική εκτέλεση 3.000 Ελλήνων.
Οι εκτελέσεις έγιναν στη Δράμα, στην Προσοτσάνη, στη Χωριστή, το Δοξάτο, στα Κύργια, στα Κουδούνια, στην Αδριανή, στον Άγιο Αθανάσιο, στα Κοκκινόγεια, στη Μικρόπολη, στη Χαριτωμένη, στο Φωτολίβο, στους Σιταγρούς, στο Μικρόκαμπο, στο Μυλοπόταμο, καθώς και στο Μαυρότοπο.
Στη φυλακή ρίχτηκαν πολλοί Έλληνες,οι οποίοι βασανίστηκαν.
Οι καθοδηγητές της εξέγερσης – όλοι μέλη του Κ.Κ.Ε. δολοφονήθηκαν. Επίσης, σκοτώθηκαν δεκάδες οργανωτές και συμμετέχοντες κομμουνιστές.
Μόνο ένα μέλος του κόμματος κατάφερε να μείνει ζωντανό και κλήθηκε σε απολογία από επιτροπή του Κ.Κ.Ε. για τον απρομελέτητο ξεσηκωμό. Περισσότεροι από 10.000 κάτοικοι της περιοχής έφυγαν μετά από τις σφαγές των Βουλγάρων.
©Typologos.com 2020
