H ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ «ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΤΤΙΚ!» ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ
Τα ρεπορτάζ του www.typologos.com
H ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ «ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΤΤΙΚ!» ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Του Νίκου Μόσχοβου
e-mail: contact@typologos.gr ή nikmoshov@gmail.com
Φόρο τιμής στον γεννήτορα όλων των σύγχρονων Ελλήνων τροβαδούρων αποτείνει η παράσταση «Αναζητώντας τον Αττίκ», που ανέβηκε με επιτυχία στο Θέατρο Badminton και θα φιλοξενηθεί στις 20- 29 Απριλίου του 2012 στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης.
Επί της σκηνής θα εμφανιστεί ένας 26µελής θίασος αποτελούμενους από ηθοποιούς, τραγουδιστές, μουσικούς και χορευτές, οι οποίοι θα επιχειρήσουν να ταξιδέψουν το κοινό στο ύψος και το ήθος μιας εποχής που καταγράφηκε για πάντα στο ρολόι του χρόνου.
Οι καλλιτέχνες θα «ξεδιπλώσουν» μνήμες, αισθήσεις, κείμενα μιας αλλοτινής εποχής και τραγούδια που αποτυπώθηκαν στις καρδιές των ανθρώπων.
Τα διαδραματιζόμενα εξελίσσονται χωρίς καμία διάθεση «ρετρό», αλλά παρουσιάζονται με πολύ χιούμορ, σαρκασμό, τρυφερότητα και συγκίνηση. Όλα τριγυρίζουν γύρω από τα αγαπημένα τραγούδια του Αττίκ και άλλων κορυφαίων συνθετών της εποχής.
Οι θεατές θα «ζήσουν» το «έπος ζωής» του Κλέωνα Τριανταφύλλου-Αττίκ (1885-1944) και μιας ολόκληρης γενιάς.
Η απαρχή γίνεται στην Αλεξάνδρεια και στην Αθήνα του 1900. Στη σκηνή αναβιώνουν οι περίπατοι στο Ζάππειο, οι καντάδες και οι μουσικές βραδιές στο αρχοντικό της οικογένειας Τριανταφύλλου.
Μπροστά στα μάτια των θεατών εξελίσσονται στιγμές του Παρισιού της Μπελ-επόκ, οπότε η περίφημη Μιστενγκέ ήταν το μεγάλο αστέρι των Follies Bergères και ο νεαρός Κλέωνας σπουδάζει στο Ωδείο.
Τότε είναι που αρχίζει την μεγάλη καριέρα ως «Αττίκ» – τραγουδοποιός στα μουσικά θέατρα και στα καμπαρέ, ενώ περιοδεύει στην υφήλιο από την Αμερική μέχρι και την Ρωσία της επανάστασης των Μπολσεβίκων!
Φυσικά, δεν λείπει η Αθήνα της εποχής του Μεσοπολέμου, οπότε επικρατούσαν τα «βαριετέ» και λειτουργούσε η θρυλική «Μάντρα»!
Η «Μάντρα» αποτέλεσε τον ναό της τέχνης του Αττίκ και λειτούργησε επί μιαν ολόκληρη δεκαετία (1930-1940). Στο χώρο αυτό συνδυάστηκαν με επιτυχία μια παρισινή μπουάτ, η αθηναϊκή επιθεώρηση, το βαριετέ, μια ταβέρνα και μια μουσική- φιλολογική στοά!
Από τη «Μάντρα» ξεκίνησε η καριέρα πολλών σπουδαίων καλλιτεχνών κι ορισμένοι από τους σημαντικότερους στιχουργούς ή κονφερανσιέ.
Σταχυολογήσαμε ορισμένες από τις κριτικές συναδέλφων, οι οποίες δημοσιεύτηκαν σε μέσα μαζικής ενημέρωσης σχετικά με την αντίστοιχη παράσταση που ανέβηκε στο Θέατρο Badminton των Αθηνών, ώστε ο κάθε αναγνώστης ή και κάθε αναγνώστρια να πάρουν μια «γεύση» από την παράσταση:
«Όταν ένα θέαμα καταφέρνει να κόβει πάνω από 2.000 εισιτήρια κάθε βράδυ στην Αθήνα της κρίσης, τότε αποτελεί σίγουρα μια ειδική περίπτωση… Ο Αττίκ αρέσει γιατί μας ταξιδεύει σε μια εποχή αξιοπρέπειας..», έγραψε η Μαργαρίτα Πουρνάρα στην «Καθημερινή».
«Ρυθμός που «τρέχει» και δεν σε αφήνει ούτε στιγμή να πλήξεις, μουσικές που εναλλάσσουν διαθέσεις με την αίσθηση της πραγματικής ζωής σε μια παράσταση η οποία αναδεικνύει με φυσικότητα κι εκπληκτική άνεση την αξία ενός γνωστού άγνωστου καλλιτέχνη του Μεσοπολέμου», σημείωσε ο Γ.Χαρωνίτης στο «Αθηνόραμα».
«Έτυχε να δω κατά ριπάς-δύο αλλεπάλληλα βράδια- τον μεν Αττίκ στο Μπάντμιντον, το δε Μαχαγκόνι των Μπρέχτ-Βάιλ απο τους φημισμένους Φούρα Ντέλς Μπάους στο Μέγαρο. Ξεκάθαρα 1-0.. «Εύγε σε όλους τους –πολλούς και άξιους- συντελεστές για το άρτιο-και μουσικώς- θέαμα.», επισήμανε ο Βασίλης Αγγελικόπουλος στην «Καθημερινή».
«Νοσταλγία και χιούμορ ξαναθυμίζουν τον Αττίκ! …το θέαμα διαθέτει αρκετό χιούμορ, γεγονός που ισορροπεί ευχάριστα το νοσταλγικό στοιχείο, προσθέτοντας μια αίσθηση ελαφράδας… Κέφι, νοσταλγία και καλές ερμηνείες θυμίζουν στους παλαιότερους και γνωρίζουν στους νεότερους τον Αττίκ», υπογράμμισε ο Νίκος Α. Δοντάς στην «Καθημερινή».
«Οι θεατές της παράστασης απολαμβάνουν ένα υψηλής ποιότητας θέαμα, Ευρωπαϊκών προδιαγραφών.. “Το σανίδι είναι ιερό”, ακούγεται να λέει ο Αττίκ σε κάποιο σημείο του έργου.. Φρονώ ότι οι συντελεστές της παράστασης ενστερνίσθηκαν πλήρως το νόημα της φράσης..», τόνισε ο Χρήστος Ζαμπούνης στο «Πρώτο Θέμα».
«…Το θέαμα παρουσιάζεται πολύ καλά “ρονταρισμένο” ακόμα και από την πρεμιέρα. Επιπλέον δεν χρειάζεται να είναι κανείς κριτικός θεάτρου για να καταλάβει ότι υπάρχει “χημεία” μεταξύ σκηνής και θεατών..», ανέφερε η Κατερίνα Λυμπεροπούλου στο «Βήμα».
Τη μουσική έρευνα πραγματοποίησε ο Λάµπρος Λιάβας, ο οποίος έγραψε και τα κείµενα.
Τη σκηνοθεσία – χορογραφία πραγματοποίησε η Σοφία Σπυράτου, ενώ τα Στιχουργικά ιντερµέδια έγραψε ο Γιάννης Ξανθούλης. Την Ενορχήστρωση – µουσική διεύθυνση επιμελήθηκε ο Θόδωρος Κοτεπάνος και τα σκηνικά – κοστούµια φιλοτέχνησε η Λίλη Πεζανού.
Τον φωτισμό σχεδίασε ο Γιώργος Τέλλος και τον ήχο τοποθέτησε ο Simon Honywill. Την παραγωγή πραγματοποίησε ο Μιχάλης Αδάµ.
Τους ρόλους υποδύονται οι ηθοποιοί Σία Κοσκινά, Νίνα Λοτσάρη, Ευαγγελία Μουµούρη, Αλέξανδρος Μπουρδούµης, Άγγελος Παπαδηµητρίου, Άκης Σακελλαρίου. Ιδιαίτερα τιµητική είναι η παρουσία της Ζωζώς Σαπουντζάκη. Επίσης, εμφανίζονται οι Χαράλαμπος Αλεξανδρόπουλος, Νικορέστης Χανιωτάκης, 10µελές µπαλέτο και μία 7µελής ορχήστρα.
©Typologos.com 2012
