Για τη διαμάχη ανάμεσα στην Έλενα Ακρίτα και το Μάρκο Σεφερλή

Της Μαρίας Σκαμπαρδώνη

Δημοσιογράφου

23:08:45,11/29/2018

Έχω διαβάσει πολλά τις τελευταίες μέρες για τη διαμάχη ανάμεσα στην Έλενα Ακρίτα και τον Μάρκο Σεφερλή, όπως και για την ποιότητα της σάτιράς του.

Ο Μάρκος Σεφερλής δε μου άρεσε ποτέ ιδιαίτερα ως κωμικός, αν και ομολογώ πως τον έχω παρακολουθήσει στο θέατρο.  Θεωρώ πως πολλές φορές το χιούμορ του, έχει αγγίξει τα όρια της υπερβολικής και μπορεί και για κάποιες ομάδες ανθρώπων να είναι προσβλητικό, διότι αναπαράγει στερεοτυπικές αντιλήψεις για αυτούς.

 Αυτό, όμως, που εμένα με προβληματίζει, δεν είναι τόσο η ποιότητα του εκάστοτε ηθοποιού ή δημοσιογράφου, αλλά η δική μας, στάση απέναντι σε αυτό.

Το γέλιο είναι μία έμφυτη και υποσυνείδητη ανάγκη του εκάστοτε ανθρώπου. Ο καθένας γνωρίζει τι είναι αυτό που του προκαλεί γέλιο και ,συνεπώς, κινείται περισσότερο προς τα εκεί.

Συνεπώς, δε φταίει το εκάστοτε προϊόν ή παράσταση, αλλά η επιλογή του καθενός από εμάς στο να την παρακολουθεί. Είναι πιο σημαντικό –για εμένα πάντα –  να μας προβληματίζει το θέαμα που εμείς θέλουμε να παρακολουθούμε, όχι η ποιότητα και η επιθυμία του εκάστοτε διασκεδαστή.

Ο Σεφερλής είναι ένας άνθρωπος ο οποίος αντικειμενικά, βιώνει επιτυχίες και την κοινωνική αποδοχή. Αυτό δε σημαίνει πως είναι στο απυρόβλητο, όπως και κανένας δημοσιογράφος ή δημόσιο πρόσωπο.

Ο καθένας κρίνει και κρίνεται, τόσο θετικά όσο και αρνητικά.

Σημασία δεν έχει να περιμένουμε τον κάθε διασκεδαστή να αλλάξει την ποιότητα του χιούμορ του, αλλά να αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι. Και αυτό θα επιτευχθεί με την αλλαγή της νοοτροπίας μας, την αναθεώρηση διάφορων αντιλήψεων και την αποδοχή όλων των άλλων ανθρώπων.

Εμείς ας αλλάξουμε αρχικά, όχι το χιούμορ των άλλων…

©Typologos.com 2018