Χρόνια πολλά στις μητέρες της υδρογείου!

συντάκτης nikos · Δημοσιεύτηκε 9 Μαΐου 2021 · Ενημερώθηκε 9 Μαΐου 2021

Δημοσιογράφο- Συγγραφέα

20:14:13,05/09/2021

«Μάνα, μητέρα, μαμά! Μια εικόνα και μια λέξη! Το δώρο της ζωής»- Typologos.com

«Μάνα, μητέρα, μαμά! Μια εικόνα και μια λέξη! Το δώρο της ζωής». Η πλάση είναι η ζωοδότρα δύναμη όλων των πλασμάτων. Η μητέρα, λέξη γένους θηλυκού, είναι αυτή που γεννά τη ζωή. Είναι η μορφή, που στέκεται δίπλα σου, σε κάθε βήμα σου. Που συμπάσχει μαζί σου. Που θέλει να είσαι ευτυχισμένος ή ευτυχισμένη. Που ακόμα και με την τελευταία ανάσα ψιθυρίζει τη φράση: «Τι θα γίνει αύριο το παιδί;». Που γίνεται μαινάδα και λύκαινα, αν τυχόν της πειράξουν το σπλάχνο της. Τρέχει. Γελάει, Φροντίζει. Μαγειρεύει. Ακούει τις αγωνίες και τα ερωτήματά σου.

Σου έχει εξιστορήσει παραμύθια. Σου έχει τραγουδήσει νανουρίσματα. Σε έχει σκεπάσει τη νύχτα, όταν ήσουν ξαπλωμένος- ξαπλωμένη στο κρεβάτι με 38- 39 βαθμούς πυρετό. Είναι εκείνη, που περπατά με το μωρό αγκαλιά για να ξεφύγει από τις βόμβες, τις οποίες ρίχνουν όσοι προσπαθούν να αλλάξουν τους γεωπολιτικούς συσχετισμούς. Που θέλει το καλό σου, αν και η ίδια δεν είναι τέλεια. Άλλωστε, κανείς άνθρωπος δεν είναι τέλειος. Μα, εκείνη έχει απέραντη αγάπη για σένα, αιώνια, αέναη κι άφθαρτη. Η ιστορία ετούτου του κόσμου «γράφτηκε» και «γράφεται» από τις πολλές ανώνυμες μητέρες κι όχι από τις επώνυμους ή τις επώνυμες της ιστορίας, που γράφεται από τους νικητές της εκάστοτε χρονικής περιόδου.

H άγραφη ιστορία

Πόδια μωρού- Φωτογραφία από one_life από το Pixabay

«Μάνα, μητέρα, μαμά! Μια εικόνα και μια λέξη! Το δώρο της ζωής και εσύ λες: Η εικόνα της, είναι μέσα στην καρδιά μου»!Φωτογραφία από one_life από το Pixabay

Μα το Σωκράτη μια μάνα το γέννησε. όπως τον Αλβέρτο Αϊνστάιν, τον Ιούλιο Βερν, τον Όμηρο, τη Σαπφώ, τη Μαρία Κιουρί, την Αμαλία Φλέμιγκ και τη Μαρία Κάλλας. Η ζωή αυτών των μητέρων αποτελεί την πραγματική ιστορία της ανθρωπότητας κι αν θέλετε, να το προεκτείνω η οικογένεια (μαμάς-μπαμπάς) εστί το κύτταρο της ιστορικής πράξης.

Ο χρόνος τρέχει. Η κλεψύδρα κάποτε θα τελειώσει. Μα, όλοι – όλες θα θυμόμαστε την εικόνα της μάνας, και τις δυο φορές, μητέρας μας, της γιαγιάς μας, Ο αέρας μπορεί να τα σκορπίσει όλα. Το εδώ μπορεί να μην είναι εδώ, αλλά κάπου. Μη διστάσεις ποτέ να της πεις: «Σε αγαπώ, για ότι μου προσέφερες και με έφερες στη ζωή για να βιώσω την περιπέτειά της»!

Μη φοβηθείς, η αιώνια αγάπη της μητέρας στο απέραντο σύμπαν σε συντροφεύει!

«Μάνα, μητέρα, μαμά! Μια εικόνα και μια λέξη! Το δώρο της ζωής και εσύ λες: H εικόνα της, είναι μέσα στην καρδιά μου»!