ΤΑΚΗΣ ΧΡΥΣΙΚΑΚΟΣ: «ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΥΣ ΑΘΟΡΥΒΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΣΤΑΖΟΥΝ ΝΑ ΠΑΝΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ»
ΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΓΝΩΣΗΣ
Τα ρεπορτάζ του www.typologos.com
ΤΑΚΗΣ ΧΡΥΣΙΚΑΚΟΣ: «ΝΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΥΣ ΑΘΟΡΥΒΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΙΣΤΑΖΟΥΝ ΝΑ ΠΑΝΕ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΠΟΤΑΜΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ»
Του Νίκου Μόσχοβου, e-mail: nikmoshov@gmail.com
Σκεπτόμενος άνθρωπος και καλλιτέχνης με φιλοσοφική διάθεση ήταν ανέκαθεν ο ηθοποιός, Τάκης Χρυσικάκος (φωτογραφία), ο οποίος πιστεύει ακράδαντα πως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να γνωρίσει ο κόσμος και ιδιαίτερα οι νέοι τις αξίες του τόπου μας. Ίσως, μάλιστα, να ήρθε και η εποχή που ο κόσμος θα πρέπει να σταθεί δίπλα στους αθόρυβους ανθρώπους, οι οποίοι πάνε ενάντια στο ποτάμι και προσφέρουν.
Άλλωστε, ένας ηθοποιός που ενσαρκώνει πειστικότατα τον «Άγιο των Ελληνικών Γραμμάτων», Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, δεν θα μπορούσε να εκφραστεί διαφορετικά μιλώντας χθες το μεσημέρι στη συνέντευξη τύπου, την οποία παραχώρησε για τη θεατρική παράσταση «Άνθος του γιαλού» στο βιβλιοπωλείο της Θεσσαλονίκης, «Ιανός».
Ένα έργο που βασίζεται στα διηγήματα «Μοιρολόγι Φώκιας», « Έρως – Ήρως» κι «Άνθος του γιαλού και το οποίο «ανεβαίνει» μόνο για 10 παραστάσεις (26 Οκτωβρίου – 2 Νοεμβρίου του 2012) στη Θεσσαλονίκη.
Ο γνωστός ηθοποιός δεν δίστασε να καυτηριάσει τα κακώς κείμενα που διαδραματίζονταν επί χρόνια στην Ελλάδα.
«Όλα αυτά τα χρόνια δίνονταν βάρος στο φαίνεσθαι. Ξεχάσαμε το «είναι». Η lifestyle νοοτροπία στην Ελλάδα ήταν κακουργηματική. Κάποιοι επώνυμοι και κάποιοι αρθρογράφοι προέτρεπαν τη νεολαία σε έναν τρόπο ζωής, όπου η κλεψιά είχε μετατραπεί σε κυρίαρχη ιδεολογία.
Γι’ αυτό επέλεξα σε τέτοιους δύσκολους καιρούς Παπαδιαμάντη. Γιατί στον Παπαδιαμάντη θα συναντήσει κανείς 13.000 λέξεις, με τον Σεφέρη στη δεύτερη θέση, όπου κανείς θα συναντήσει 3.500 λέξεις. Την ίδια στιγμή που τα παιδιά σήμερα αρκούνται στο να χρησιμοποιούν το πολύ δέκα», παρατήρησε .
Ωστόσο, ο ίδιος υπογράμμισε πως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για να συστήσουμε ξανά στον κόσμο τις μεγάλες αξίες του τόπου!
Για τον Τάκη Χρυσικάκο φαίνεται ότι ένα είναι το μεγάλο στοίχημα της εποχής: «Να σταθούμε στα μεγάλα πρότυπα» απαντώντας ξεκάθαρα στο ερώτημα του κάθε φιλότεχνου: «Γιατί, τώρα ανεβάζετε τον Παπαδιαμάντη;».
Όπως εξήγησε, η σχέση του με το έργο δεν ξεκίνησε τώρα, αλλά πριν από μια επταετία.
«Το έργο ανέβηκε για πρώτη φορά το 2005. Συνεπώς, παίζεται τώρα πια, επτά ολόκληρα χρόνια. Κάθε φορά είναι διαφορετική, κάθε ανέβασμα είναι αλλιώτικο. Οι εποχές είναι δύσκολες. Μετράμε απώλειες. Η λεγόμενη κρίση, όμως, είναι θέμα παιδείας. Δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με οικονομική κρίση, έχουμε να κάνουμε κυρίως με κρίση αξιών».
Ένας από τους στέρεους πυλώνες μιας αξιοκρατικής κατάστασης αποτελεί – κατά τον καλλιτέχνη – και αδιαμφισβήτητα ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ο οποίος κατόρθωσε να συγκεντρώσει πολύτιμους γλωσσικούς λίθους της Ελλάδας.
«Κάποτε υπήρχε ο Μινωτής, η Παξινού, η Λαμπέτη. Τώρα ποιά πρότυπα να δείξω στα παιδιά μας;», αναρωτήθηκε ο Τάκης Χρυσικάκος, ο οποίος άφησε και ένα αισιόδοξο μήνυμα προς όλους μας.
«Και στην κοινωνία που ζούμε, σε αυτήν την ρημαγμένη κοινωνία, υπάρχουν αξίες. Αθόρυβοι άνθρωποι που δεν προβάλλονται μεν, προσφέρουν δε. Δίπλα σε αυτούς πρέπει να σταθούμε. Δίπλα σε εκείνους που τολμούν να πάνε αντίθετα στο ποτάμι», τόνισε.
Ο καλλιτέχνης δεν παρέλειψε να αποκαλύψει και μερικά από τα πολύ συγκινητικά λόγια με τα οποία σχολίασαν οι θεατές τα όσα διαδραματίζονται στη σκηνή.
Ένας βοσκός κάποτε του είπε: «Δεν κατάλαβα τίποτα, αλλά δεν έχασα ούτε μια λέξη».
Επίσης, μια κυρία, η οποία παρακολουθούσε για τρίτη φορά την παράσταση, τον ρώτησε τότε: «Πώς γίνεται να κάθομαι στην πλατεία του θεάτρου, να σας παρακολουθώ πάνω στη σκηνή και να μυρίζω θάλασσα;»
Ίσως να είναι η μαγεία της υποκριτικής τέχνης από τον Τάκη Χρυσικάκο που κάνει τους ανθρώπους να αισθάνονται πράγματα και να ταξιδεύουν στον κόσμο του Παπαδιαμάντη!
©Typologos.com 2012.
Ε Υ Γ Ε Τακη!!!!!
Μας ταξιδευεις ομορφα