ΟΙ ΑΠΟΠΕΙΡΕΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΕΦΗΒΟΥΣ: ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗ ΜΕΛΕΤΗ ΣΤΟ Π.Γ.Ν.Θ. ΑΧΕΠΑ

συντάκτης nikos · Δημοσιεύτηκε 19 Μαρ 2012 · Ενημερώθηκε 23 Φεβ 2016

ΟΙ ΑΠΟΠΕΙΡΕΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΕΦΗΒΟΥΣ: ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΜΕΝΗ ΜΕΛΕΤΗ ΣΤΟ Π.Γ.Ν.Θ. ΑΧΕΠΑ

Του αναπληρωτή καθηγητή Παιδοψυχιατρικής, Νίκου Ζηλίκη, Μονάδα Εφήβων, Γ΄ Πανεπιστημιακή Ψυχιατρική Κλινική, Π.Γ.Ν.Θ. ΑΧΕΠΑ

Οι απόπειρες αυτοκτονίας στην εφηβεία αποτελούν διαχρονικά ένα σύνθετο ιατρο-ψυχοκοινωνικό πρόβλημα και δεδομένου του καθοριστικού κοινωνικο-πολιτισμικού επικαθορισμού της ίδιας της εφηβείας, είναι αναγκαία μια διαρκής επικαιροποίηση των γνώσεών μας, σε σχέση με τις διαρκώς μεταβαλλόμενες κοινωνικές συνθήκες.

Αυτό προσπαθεί να κάνει και η συνεχιζόμενη μελέτη, η οποία πραγματοποιείται εδώ και αρκετά χρόνια από την Υπηρεσία Παιδιού-Εφήβου και τώρα από τη Μονάδα Εφήβων της Γ΄ Πανεπιστημιακής Ψυχιατρικής Κλινικής του Π.Γ.Ν.Θ. ΑΧΕΠΑ.

(Φωτογραφία του φωτορεπόρτερ Γιάννη Τσουφλίδη, www.tsouflidis.gr,ο Αναπληρωτής Καθηγητής Παιδοψυχιατρικής Νίκος Ζηλίκης )

Μέχρι τώρα, έχουν συμπεριληφθεί στη μελέτη περί τα 170 περιστατικά, με αναλυτική διερεύνηση όλων των δημογραφικών, οικογενειακών, επιδημιολογικών και κλινικών παραμέτρων.

Το ενδιαφέρον από τα μέχρι στιγμής ευρήματα έγκειται στη διαφοροποίηση σε σχέση με την εικόνα την οποία περιέγραφαν οι –λίγες-παλαιότερες μελέτες στη χώρα μας, με μια μετακίνηση προς τα χαρακτηριστικά, όπως αναφέρονται σε σχετικές έρευνες από άλλες δυτικές προηγμένες χώρες.

(Φωτογραφία του φωτορεπόρτερ Γιάννη Τσουφλίδη, www.tsouflidis.gr, Νηματούδης Ι. Καθηγητής Ψυχιατρικής Γ’ Ψυχιατρικής του ΑΠΘ, ο Αναπληρωτής .Καθηγητής Παιδοψυχιατρικής Νίκος Ζηλίκης , ο Πρόεδρος του Συνεδρίου Απόστολος Ιακωβίδης -Καθηγητής Ψυχιατρικής , ο Πρόεδρος της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ – Καθηγητής Βασίλης Ταρλατζής , Βλαϊκίδης Ν. Καθηγητής Νευρολογίας του ΑΠΘ στο 2^ο Συνέδριο Βιοψυχοκοινωνικής Προσέγγισης στην Ιατρική Περίθαλψη που έγινε στις 15-17 Μαρτίου του 2012 από την Γ’ Ψυχιατρική Σχολή του ΑΠΘ)

Αυτό αφορά κυρίως τα ψυχοκοινωνικά χαρακτηριστικά, ενώ τα βασικά (αναλογίες φύλων, μέθοδος απόπειρας, ψυχοπαθολογία) παραμένουν ως «σταθερές» του προβλήματος.

Η μελέτη και κυρίως η επεξεργασία των δεδομένων αυτών, από ένα πληθυσμό που, σημειωτέον, αποτελεί το μεγαλύτερο δείγμα ως προς το εν λόγω πρόβλημα μέχρι τώρα στη χώρα μας, προσλαμβάνει μια πιο συστηματική μορφή με την ένταξή τους σε ένα ερευνητικό σχέδιο με τη μορφή εκπόνησης διδακτορικής διατριβής.