Με αφορμή μια δολοφονία
Με αφορμή μια δολοφονία
Του Νίκου Μόσχοβου

Πως λέγεται ένα κράτος, που επικροτεί πρακτικά σήμερα την μη παράδοση οφειλομένων χρημάτων; Δεν είναι σοβαροί πλέον οι ίδιοι. Όχι, δεν είναι. Ο κόσμος σκοτώνεται, ρε! Πεθαίνει στους δρόμους! Τι δεν έχετε πάρει χαμπάρι; Τι;
«Ωραίος κόσμος αγγελικά πλασμένος», τι τάχα ειρωνεία, εν έτει 2013 σκοτώνονται άνθρωποι, επειδή πιστεύουν σε κάτι το διαφορετικό. Εν έτει 2013 σαλτάρουν άνθρωποι από τα παράθυρα και τις ταράτσες, επειδή δεν μπορούν να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους.
Οικογένειες και σπίτια διαλύθηκαν, για να πληρωθούν οι πιστωτές μας και κάποιοι ασύστολα μπορούν να σκοτώνουν κόσμο, γιατί δεν τους αρέσει η φάτσα ή και η ιδέα του αλλουνού.
Οι κ.κ. κυβερνώντες έχουν μεγάλες ευθύνες, πάρα πολύ τεράστιες (πολιτικές και ποινικές). Πως λέγεται ένα κράτος, που αφήνει ασύστολα να δολοφονείται κόσμος, επειδή κάποιοι έτσι θέλουν ή γουστάρουν (ένθεν και κείθεν); Πως λέγεται ένα κράτος που αφήνει τραπεζοϋπαλλήλους να καούν ζωντανοί σε τράπεζες;
Πως λέγεται ένα κράτος, που αφήνει αφύλαχτα τα σχολεία του και να κινδυνεύουν τα παιδιά του ανά πάσα στιγμή; Πως λέγεται μια πολιτεία, που χρεώνει ασύστολα τους ελεύθερους επαγγελματίες με ασφαλιστικές εισφορές των 600-1.000 ευρώ στο ΤΕΒΕ, ενώ το ίδιο πρότρεπε να παιχτούν τα χρήματα των ασφαλιστικών ταμείων σε ομόλογα υψηλού ρίσκου;
Πως λέγεται μια Πολιτεία, που μιλάει για «ανάπτυξη», όταν τα παιδιά λιποθυμούν στις αυλές των σχολείων από την Πείνα;
Πως λέγεται μια Πολιτεία, που «χρωστάει η ίδια της Μιχαλούς» στα ασφαλιστικά ταμεία και δεν τα δίνει;
Πως λέγεται ένα κράτος, το οποίο προστατεύει δια της βουλής μόνον τους πολιτικούς και μας έχει αφήσει να παλεύουμε μόνοι μας; Πως λέγεται μια κυβέρνηση, που ανέχεται επιλεκτικά την παρανομία;
Πόσοι μεγαλοκαρχαρίες μπήκαν στη φυλακή και δεσμεύτηκε η περιουσία τους; Πόσοι; Αυτοί είναι μόνον ο Άκης, ο Βασίλης και ο Λαυρέντης. Ας γελάσουμε ή να δακρύσουμε, παρακαλώ, δεν ξέρω!
Πως λέγεται ένα κράτος, που επικροτεί πρακτικά σήμερα την μη παράδοση οφειλομένων χρημάτων; Δεν είναι σοβαροί πλέον οι ίδιοι. Όχι, δεν είναι. Ο κόσμος σκοτώνεται, ρε! Πεθαίνει στους δρόμους! Τι δεν έχετε πάρει χαμπάρι; Τι;
Εκτός, εάν νομίζετε πως μπορείτε να συνδιαλέγεστε ή να συμμαχήσετε με όσους-ες δολοφονούν; Σας βαρέθηκα, πια. Σας βαρεθήκαμε… Α! Δεν εκπροσωπείτε ούτε καν τον σωστό καπιταλισμό, παρά μόνον την καρέκλα σας.
Ένας πολίτης,
Που βαρέθηκε να πληρώνει τα δικά σας λάθη
Δυνατό και περιεκτικό Κ. Μόσχοβε Γ.Αρκέτος