Αρχαίες Ελληνικές φράσεις-ρητά- γνωμικά 1
Αρχαίες Ελληνικές φράσεις- ρητά- γνωμικά 1
Αεί γαρ ευ πίπτουσιν οι Διος κύβοι – Σοφοκλής (φωτογραφία).
Οι κύβοι ή τα ζάρια του Διός πέφτουν πάντοτε καλά
Σημειολογία: Περί του αναμφισβήτητου για τις ορθές πράξεις του Θεού.
Αει τι βούλοι προσμανθάνειν- Σοφοκλής.
Να θέλεις πάντοτε να προσθέτεις στις γνώσεις σου κάτι που είναι χρήσιμο. Σημειολογία: Για την αναγκαιότητα να αποκτήσει χρήσιμες γνώσεις ο καθένας.
Αιέν Αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων –Όμηρος.
Πάντοτε να είσαι ο καλύτερος και να υπερτερείς των άλλων.
Σημειολογία: Προτροπή- συμβουλή προς τον καθένα, ώστε να συνεχίζει να βελτιώνεται και να προσπαθεί να υπερέχει.
Αθανάτον έστι κακόν αναγκαίον γυνή- Φιλήμων.
Η γυναίκα αποτελεί αναγκαίο κακό χωρίς τέλος.
Σημειολογία: Σκέψη για τις γυναίκες.
Αλλ’ εισί μητρί παίδες άγκυροι βίοι- Σοφοκλής.
Τα παιδιά αποτελούν άγκυρα ζωής για την μητέρα.
Σημειολογία: Για τη σχέση της μητέρας με τα παιδιά της.
Άλλην δρυν βελάνιζε- Ζηνόβιος.
Μάζευε βελανίδια από άλλη δρυ.
Σημειολογία: Παροιμία για όσους- όσες προσπαθούν με θόρυβο να διεκδικήσουν τα αιτήματά τους.
Άλλ’ ούπως άμα πάντα θεοί δόσιν ανθρωποίσιν- Όμηρος
Αλλά οι θεοί δεν τα έδωσαν όλα μαζί στους ανθρώπους
Σημειολογία: Ποτέ δεν θα έχουν όλα οι άνθρωποι ταυτόχρονα. Ως φράση αναφέρεται στο ευτελές της ευδαιμονίας των ανθρώπων.
Ανέχου και Απέχου- Επίκτητος
Κάνε υπομονή και να είσαι εγκρατής.
Σημειολογία: Παραίνεση προς τους ανθρώπους για υπομονή κι εγκράτεια.
Άνθρωπον θεού τι παίγνιον είναι μεμηχανημένον- Πλάτων.
Ο άνθρωπος είναι ένα παιχνίδι του Θεού, που επινοήθηκε από Εκείνον.
Σημειολογία: Ως φράση καταδεικνύει την αδυναμία του ανθρώπου και την υπεροχή του Θεού.
Άνθρωπος ικανή πρόφασις εις το δυστυχείν- Μένανδρος.
Το να είσαι άνθρωπος αποτελεί ικανή αιτία για να είσαι δυστυχής.
Σημειολογία: Απαισιόδοξη σκέψη για τη δυστυχία του ανθρώπινου γένους.
Άνθρωπος φύσει ζώον πολιτικόν- Αριστοτέλης.
Ο άνθρωπος από τη φύση του είναι ον, το ζει μέσω των άλλων ανθρώπων και της κοινωνίας.
Σημειολογία: Η φράση αναφέρεται στην κοινωνικότητα του ανθρώπου και στην ιδιότητα που φέρει το κάθε άτομο ως πολιτικό, καθώς κα κοινωνικό ον.
© Typologos.com 2011
